To έλεγαν τα προγνωστικά, το έδειχναν οι εκφράσεις και οι συνεντεύξεις των άλλων αναβατών, το αποδείκνυαν οι δοκιμές (τέσσερις πρωτιές στις τέσσερις περιόδους, μαζί με απόλυτο ρεκόρ Superbike μέσα στο 1′.31”), και το επιβεβαίωσε ο πρώτος αγώνας στην πίστα Τσανγκ του Μπουριράμ: Ο Αλβάρο Μπαουτίστα σαν ζευγάρι με την νέα Ducati V4R, είναι “άπιαστοι” από τον ανταγωνισμό, τον οποίο για δεύτερη φορά φαίνεται να “σαρώνουν”, αν και θα πρέπει να περιμένουμε αύριο Κυριακή τους δύο ακόμα αγώνες, τον “Sprint” των 10 γύρων, και τον δεύτερο (κανονικό) των 20 γύρων.
Αυτό που φαίνεται να προβληματίζει πολλούς οπαδους των Superbike, και δεν τους αφήνει “να χαρούν” τους αγώνες, είναι η προτίμησή τους σε συγκεκριμένες μάρκες (ενώ στο MotoGP οι συμπάθειες είναι προς τους οδηγούς περισσότερο). Αυτό συμβαίνει γιατί οι Superbike βασίζονται σε μοτοσυκλέτες παραγωγής, που αγοράζαμε στο παρελθόν, αγοράζουν σήμερα σε όλο τον κόσμο και μπορεί να ξανααγοράσουμε στο μέλλον κι εμείς εδώ στην Ελλάδα. Δεν θα πρέπει όμως να ξεχάσουμε το πόσο μας ενδιέφεραν κάποτε οι αλλαγές και οι βελτιώσεις στα νέα μοντέλα, που τα έκαναν πιο δυνατά και γρήγορα, και που έσπρωχναν την τεχνολογία μπροστά. Εδώ και μερικά χρόνια που τα διαλυμένα οικονομικά της χώρας και του λαού μας εξοβέλισαν τις μοτοσυκλέτες απο το εμπόριο και έκαναν την αγορά μιας superbike να μοιάζει με αποτυχημένο ανέκδοτο, γίναμε “σνομπ” απέναντι στα νέα μοντέλα, σχολιάζοντας αρνητικά τις τιμές τους αλλά και βρίσκοντας περίπου “άχρηστη” την τεχνολογία τους. Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike όμως, αυτός που θα παρουσιάσει το πιο σύγχρονιο και πιο δυνατό μηχάνημα, έχει και τις περισσότερες πιθανότητες να διακριθεί.
Μετά την τριπλή νίκη της Ducati και του Μπαουτίστα στον πρώτο αγώνα της Αυστραλίας, ο Τζόναθαν Ρέϋ έγραψε στο Twitter, ότι “πήγαμε με μαχαίρι σε μονομαχία με περίστροφα”! Φυσικά ξεχνάει ότι τα ίδια ακριβώς έλεγαν οι άλλοι για την Kawasaki του τα προηγούμενα χρόνια, αλλάζοντας ακόμα και τους κανονισμούς (λιγότερες σ.α.λ.) για να μπορέσουν να τον αντιμετωπίσουν, χωρίς όμως επιτυχία. Γιατί; Γιατί ήταν ο ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ της ZX-10R και του οδηγικού του ταλέντου που πήρε τις νίκες και τους τίτλους, κάτι που αποδεικνύεται πέραν πάσης αμφιβολίας απο το ότι ο Τομ Σάϊκς, ο αναβάτης που απο το 2010 έτρεχε με την Κawasaki και ουσιαστικά έχει εξελίξει τη Ninja παίρνοντας τον τίτλο το 2014, δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει τον Ρέϋ με ίδια μοτοσυκλέτα και στην ίδια ομάδα, και έμενε 2ος και 3ος στη βαθμολογία από το 2015 μέχρι το 2018, μέχρις ότου φέτος άλλαξε εργοστάσιο και πήγε στην BMW. Αλλά και ο Λέον Χάσλαμ που πήρε τη θέση του, μένει μακριά απο τον Ρέϋ, τουλάχιστον απο ότι έχουμε δει μέχρι στιγμής.
Στο στρατόπεδο της Ducati, ενώ ο Αλβάρο Μπαουτίστα με το που “πάτησε” τροχούς για πρώτη φορά στην καρριέρα του στα WSBK πετάει από πρωτιά σε νίκη και απο ρεκόρ σε θρίαμβο, ο Τσαζ Ντέϊβις (μέχρι πέρυσι αδιαφιλονίκητο Νο1 της επίσημης ομάδας Ducati Aruba-it), για δεύτερο αγώνα έδειξε αδυναμία προσαρμογής στη νέα V4, και είχε μια πτώση που τον έστειλε 15ο στον τερματισμό. Αλλά και ο έμπειρος Γιουτζήν Λάβερτυ (32 χρονών) με μεγάλη εμπειρία στο WSBK (25 νίκες) και δεύτερος στο Πρωτάθλημα του 2013 με την Aprilia, την μόνη V4 μέχρι πέρυσι ανάμεσα στους “εν σειρά” Ιάπωνες, επίσης δεν μπόρεσε να ακολουθήσει με την Ducati V4 R στον 1ο αγώνα του Μπουριράμ, και εγκατέλειψε από πτώση.
Αντί να ξοδεύουμε τον χρόνο μας στην τεχνική υπεροχή της Ducati λοιπόν (που ήταν αναμενόμενη αφού είναι η πιο καινούργια μοτοσυκλέτα του grid, άρα και η πιο προηγμένη), ίσως θα έπρεπε να εστιάσουμε περισσότερο στην διαφορά των δύο αναβατών, του Μπαουτίστα και του Ρέϋ, κυρίως από τον άμεσο ανταγωνισμό των teammates τους με τις ΙΔΙΕΣ μοτοσυκλέτες, και στη συνέχεια μεταξύ τους. Γιατί αν έλειπαν αυτοί οι δύο, το βάθρο θα είχε μια Yamaha R1 στο ψηλότερο σκαλί του. Και αν ο Μπαουτίστα δεν είχε δεχτεί την επίμονη πρόταση του Νταλ’ Ίνια να πάει στα Superbike και είχε βρεί φέτος θέση στο MotoGP (ίσως γι’ αυτό να μην βρήκε…), στην πρώτη θέση του πρώτου αγώνα θα ήταν και πάλι ο Ρέϋ 6 δευτερόλεπτα μπροστά απο τον δεύτερο, και θα είχαν ξανά αρχίσει οι συζητήσεις και οι μουρμούρες για την υπεροχή της Kawasaki και για το “πόσο βαρετό” θα είναι και φέτος το Πρωτάθλημα!
Η είσοδος της Ducati V4 R, παρά τις 16.350 (ομολογκαρισμένες) στροφές της, προφανώς δεν θα είχε κάνει τέτοια εντύπωση χωρίς τον Αλβάρο Μπαουτίστα, αλλά δεν ήταν πολλοί αυτοί που όντως περίμεναν αυτά τα εντυπωσιακά αποτελέσματα. Η KRT για παράδειγμα, είχε την πίστη μιας νίκης στην πίστα Τσανγκ του Μπουριράμ, γιατί τα κλειστά της κομμάτια αρέσουν και ταιριάζουν στον οδηγό της, ενώ και οι δύο ευθείες δεν έχουν μεγάλο μήκος και τελειώνουν σε δυνατά φρένα όπου επίσης η Ninja διακρίνεται (μπορεί βέβαια να αποδειχθεί ότι έχουν δίκιο, γιατί απομένουν άλλοι δύο αγώνες την Κυριακή). Αλλά και ο Ρέϋ, συνήθως ακριβής στους ρυθμούς του και ψύχραιμος στις αντιδράσεις του, φάνηκε αποφασισμένος να κερδίσει, και το είδαμε στον αγώνα (μολονότι η οπτική γωνία του Μπαουτίστα μιλάει για “επιθετικότητα” εκ μέρους του Ιρλανδού).
Εκκίνηση λοιπόν, ο Μπαουτίστα ανοίγεται και ο Ρέϋ μπαίνει μπροστά, όπου θα έμενε για τους επόμενους τρείς γύρους, πριν ο Μπαουτίστα αποφασίσει να περάσει στα φρένα και να μπει πρώτος στην στροφή 3, που είναι μια δεξιά φουρκέτα μετά απο ευθεία. Σε αυτή τη στροφή, όπως είπε μετά τον αγώνα ο Μπαουτίστα, η γραμμή εισόδου είναι πολύ ανοιχτή, ώστε ο αναβάτης να σημαδέψει την έξοδο και να επιταχύνει νωρίς. Ανοίχτηκε λοιπόν (ίσως παραπάνω απο το κανονικό) και ο Ρέϋ βρήκε ευκαιρία και μπήκε απο εσωτερική για να ξαναπάρει την πρώτη θέση. Φυσικό επόμενο, όπως επιτάχυνε ο Μαπουτίστα να βρεθεί επάνω στην Kawasaki (ή έγινε “το αντίθετο” γιατί και οι δύο ακολούθησαν την ίδια γραμμή εξόδου), και για να μην χτυπήσουν άνοιξε ξανά τη γραμμή του, η μοτοσυκλέτα γλύστρησε, ο ίδιος έφυγε απο τη σέλλα, αλλά με κάποιο τυχερό τρόπο γλύτωσε μια ΣΙΓΟΥΡΗ πτώση. Ευτυχώς για τους θεατές βέβαια, αλλά όχι τόσο καλό για τον Ρέϋ, όχι (μόνο) γιατί στη συνέχεια θα έχανε τον αγώνα, αλλά γιατί πλέον άνοιξε μια άτυπη “βεντέτα” μεταξύ των δύο οδηγών, αφού ο ίδιος λέει ότι “πήγαινε κανονικά”, ενώ ο Μπαουτίστα είναι βέβαιος ότι πρόκειται για σκληρή οδήγηση (και όσο θα το σκέφτεται και θα βλέπει στο video πόσο κοντά έφτασε στην πτώση, τόσο θα πείθεται και θα πεισμώνει!).
Ποιά είναι η πραγματικότητα; Χμμμ… Στους αγώνες αυτού του επιπέδου, όταν βρεις χώρο δεν τον αφήνεις ανεκμετάλλευτο. ΟΜΩΣ: Πρέπει να περιμένεις ότι ο άλλος θα έρθει και “θα σε πετύχει” στην έξοδο, εφ΄όσον δεν έχει κάνει κάποιο λάθος αλλά απλά ακολούθησε πιο ανοιχτή γραμμή. Αρα, ο Ρέϋ συνειδητά επέλεξε αυτή τη γραμμή, πιστεύοντας ότι ο Μπαουτίστα θα έκοβε και θα έμενε πίσω του.
Με το “παρά λίγο” του Μπαουτίστα, τον περασε ο Λόους με την Υamaha, τoν οποίο ο Ισπανός ξαναπέρασε μετά απο δύο προσπάθειες, και άρχισε να “κυνηγάει” τον Ρέϋ, που άνοιξε την διαφορά μέχρι και 1″. Στον 8ο γύρο, στο ίδιο ακριβώς σημείο, δηλαδή στα φρένα της στροφής 3, ο Μπαουτίστα πέρασε μπροστά, και με σταθερό γυρολόγιο (και ρεκόρ πίστας) παρέμεινε περί το 1” μπροστά για τους επόμενους γύρους, μέχρι που ο Ρέϋ παρέδωσε (γλυστρώντας με τον εμπρός τροχό) και ο αναβάτης της Ducati συνέχισε σε ρυθμό αγώνα, παίρνοντας την τέταρτη συνεχόμενη νίκη του με πάνω απο 8” διαφορά.
Αυτή ήταν η 345η νίκη και το 587ο βάθρο της Ducati στο παγκόσμιο πρωτάθλημα Superbike, και παρά την υπεροχή σε δύναμη της μοτοσυκλέτας (που όμως δεν έχει ούτε την ευστάθεια ούτε τα φρένα της ZX-10R), ο κόσμος έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται ότι το μεγαλύτερο μέρος της επιτυχίας πιστώνεται στον Μπαουτίστα, ακριβώς όπως η Κawasaki “οφείλει” πολλά στον Ρέϋ, αν και τα τέσσερα προηγούμενα χρόνια η (Invincible!) Ninja και πάλι θα είχε πάρει δύο τουλάχιστον τίτλους με τον Σάϊκς.
Τέλος, όπως είχαμε προβλέψει στο προηγούμενο σημείωμά μας για τις ελεύθερες δοκιμές, η διαφορά τελικής της V4R δεν ήταν τόσο μεγάλη όπως στην Αυστραλία: Στην Superpole η τελική της Ducati ήταν 314 χ.α.ω. και της Kawasaki του Ρέϋ 303 χ.α.ω. (μείον 11!), αλλά στον αγώνα η Ducati έγραψε 309 χ.α.ω. και η ZX-10R 302,5 (μείον 6,5, μια διαφορά “αντιμετωπίσιμη” που από μόνη της δεν μπορεί να κερδίσει αγώνα με 8″ απόσταση του πρώτου απο τον δεύτερο).
Αλλά τα καλύτερα έπονται: Αύριο στις 08:00 το πρωϊ ώρα Ελλάδος γίνεται ο αγώνας Sprint των 10 γύρων, και στις 11:00 εκκινεί ο δεύτερος κανονικός αγώνας των 20 γύρων. Ολα μπορούν να συμβούν, αν και η διαφορά των δύο πρώτων σε ταχύτητα και τρόπο οδήγησης από τους άλλους, είναι παραπάνω απο εμφανής (και αυτό μειώνει σημαντικά το ενδιαφέρον του τηλεθεατή). Αλλά για τις διαφορές των αναβατών, έχουμε καιρό να συζητήσουμε, μετά τον αγώνα!
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ 1ου ΑΓΩΝΑ
1 1 19 A. BAUTISTA ESP ARUBA.IT Racing – Ducati Ducati Panigale V4 R 20 1’32.724 309,5 1’31.912 314,0
2 2 1 J. REA GBR Kawasaki Racing Team WorldSBK Kawasaki ZX-10RR 20 8.217 8.217 1’32.763 302,5 1’32.341 303,4
3 3 22 A. LOWES GBR Pata Yamaha WorldSBK Team Yamaha YZF R1 20 14.155 5.938 1’33.167 304,2 1’32.440 310,3
4 10 60 M. VAN DER MARK NED Pata Yamaha WorldSBK Team Yamaha YZF R1 20 14.623 0.468 1’33.493 298,3 1’33.243 306,8
5 5 91 L. HASLAM GBR Kawasaki Racing Team WorldSBK Kawasaki ZX-10RR 20 18.554 3.931 1’33.272 304,2 1’32.688 305,1
6 7 33 M. MELANDRI ITA GRT Yamaha WorldSBK Yamaha YZF R1 IND 20 18.681 0.127 1’33.334 303,4 1’33.002 302,5
7 4 11 S. CORTESE GER GRT Yamaha WorldSBK Yamaha YZF R1 IND 20 25.603 6.922 1’33.881 297,5 1’32.608 300,8
8 16 21 M. RINALDI ITA BARNI Racing Team Ducati Panigale V4 R IND 20 27.627 2.024 1’33.892 305,9 1’33.651 306,8
9 6 66 T. SYKES GBR BMW Motorrad WorldSBK Team BMW S1000 RR 20 28.789 1.162 1’33.767 300,0 1’32.909 295,9
10 13 54 T. RAZGATLIOGLU TUR Turkish Puccetti Racing Kawasaki ZX-10RR IND 20 32.153 3.364 1’34.364 300,8 1’33.466 300,8
11 15 81 J. TORRES ESP Team Pedercini Racing Kawasaki ZX-10RR IND 20 33.033 0.880 1’34.226 302,5 1’33.535 298,3
12 14 36 L. MERCADO ARG Orelac Racing VerdNatura Kawasaki ZX-10RR IND 20 33.254 0.221 1’34.302 296,7 1’33.529 296,7
13 12 2 L. CAMIER GBR Moriwaki Althea Honda Team Honda CBR1000RR 20 34.232 0.978 1’34.475 302,5 1’33.269 302,5
14 11 28 M. REITERBERGER GER BMW Motorrad WorldSBK Team BMW S1000 RR 20 43.041 8.809 1’34.592 300,0 1’33.257 299,2
15 9 7 C. DAVIES GBR ARUBA.IT Racing – Ducati Ducati Panigale V4 R 20 54.495 11.454 1’33.801 306,8 1’33.196 305,9
16 18 99 T. WAROKORN THA Kawasaki Thailand Racing Team Kawasaki ZX-10RR IND 20 1’15.758 21.263 1’34.684 305,1 1’33.817 305,9
17 19 52 A. DELBIANCO ITA Althea Mie Racing Team Honda CBR1000RR IND 20 1’25.108 9.350 1’36.626 287,2 1’35.596 287,2
————————————————–Not Classified————————————————–
RET 17 23 R. KIYONARI JPN Moriwaki Althea Honda Team Honda CBR1000RR 8 12 Laps 1’35.111 300,8 1’33.758 303,4
RET 8 50 E. LAVERTY IRL Team Goeleven Ducati Panigale V4 R IND 2 18 Laps 1’34.173 304,2 1’33.037 307,7
AIR Humidity: 42% Temp: 35°C
TRACK Condition: Dry Temp: 47°C
Records Pole (SP) 2019 A.Bautista 1’31.912 178,37 Km/h
Race (RC1) 2017 J.Rea 1’33.436 175,46 Km/h
All Times (SP) 2019 A.Bautista 1’31.912 178,37 Km/h
Race Fastest Lap (New Record) Lap 9 A.Bautista 1’32.724 176,81 Km/h