ΟΛΟ ΚΑΙ «ΦΤΩΧΑΙΝΕΙ» ΤΟ MOTOGP, ΠΟΥ ΦΕΤΟΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΜΕ ΑΣΤΟΧΙΕΣ ΚΑΙ ΑΤΥΧΙΕΣ
Μια μικρή εισαγωγή, που θεωρούμε απαραίτητη για τη συνέχεια: Η ταύτιση των θεατών, ή αναγνωστών, ή φίλων ενός Σπορ, ενός φιλμ, ενός θεάματος ή και ενός βιβλίου με κάποιον ή κάποιους εκ των πρωταγωνιστων και των «ηρώων», είναι μια φυσιολογικά και βαθειά ανθρώπινη διαδικασία που γίνεται κατάσταση, και σταδιακά αυξάνει το ενδιαφέρον. Ο θεατής/παρατηρητής/αναγνώστης. καταλήγει να παρακολουθεί το θέαμα ή να διαβάζει το βιβλίο σχεδόν αποκλειστικά για να παρακολουθεί την πορεία του αγαπημένου του προσώπου μέσα σ’ αυτό, και όπως συμβαίνει με τα αγαπημένα μας πρόσωπα, πάντα μεροληπτούμε υπέρ τους, και τα υπερασπιζόμαστε με σθένος (και παθος) ακόμα και αν μέσα μας ξέρουμε (και σαν λογικοι και έξυπνοι άνθρωποι συνήθως ξέρουμε!) τα πραγματικά δεδομένα.
Αυτή η φυσιολογική αντίδραση και συμπεριφορά, κάποιες φορές (ίσως περισσότερες από ότι θα έπρεπε), «ξεφεύγει», και λόγω της αποστασης και της «ασφάλειας» που δίνουν τα social media, εκφράζεται με τρόπο που δεν είναι ούτε αθλητικός, ούτε σωστός, και φυσικά καθόλου φιλικός (για «ευγενικός» ούτε λόγος!).
Το να αλληλοπροσβάλλονται, να αλληλοβρίζονται και να αλληλοκατηγορούνται οι φίλοι της μοτοσυκλέτας για λογαριασμό ενος ζαπλουτου και διάσημου αναβάτη-superstar που ποτέ δεν γνώρισαν ούτε και θα γνωρίσουν (και που στην ουσία «τους χρησιμοποιεί» για να αυξάνει τη φήμη του και να ανεβάζει το κασέ του), είναι κάτι που μας ξεπερνάει! Καλύτερα «groupie» ροκ συγκροτήματος, παρά «φανατισμένοι οπαδοί» ενός αναβάτη μοτοσυκλέτας (και παρακαλούμε να μην μπερδευτεί αυτό με την πίστη σε ΟΜΑΔΕΣ, γιατί η ομάδα μπορεί να είναι και «θρησκεία», «relatively speaking» πάντα!).
Λοιπόν, κλείνει η «εισαγωγή», που γράφτηκε για να εξηγήσει το γιατί τα «δοξαστικά σχόλια-άρθρα», και οι καυγάδες μεταξύ σχολιαστών που δεν σέβονται την γνώμη του άλλου, και θεωρούνται προσβλητικά ή υποτιμητικά τύπου «άλλο αγώνα έβλεπες!» , «ποιός είσαι εσύ που κρίνεις τον παμμέγιστο» κ.α. (για υβριστικά δεν το συζητάμε καν), θα διαγράφονται, χωρίς την πρώτη ειδοποίηση που απευθύναμε μέχρι τώρα. Πείτε την άποψή σας, στηρίξτε την με επιχειρήματα, απαντήστε επίσης με επιχειρήματα, και αυτό είναι.
ΤΟ 2022 ΔΕΝ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΚΑΛΑ ΓΙΑ ΤΟ MOTOGP
Συγκυριακό. Δεν φταίει κανείς, γιατί όλοι προσπάθησαν για το καλύτερο. Αλλά δεν το κατάφεραν πάντα, και εκτός απο τις ατυχίες, δεν έλειψαν και τα λάθη.
ΚΑΤΑΡ: ΠΡΟΒΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
Ξεκινώντας απο το (νυχτερινό) Κατάρ, πρώτον δεν τον θεωρούμε «κανονικό» αγώνα ακριβως γιατί γίνεται με το φως των προβολέων, και κατά δεύτερον οι πιο πολλες ομάδες παρουσιάστηκαν «ανέτοιμες», κάτι απαράδεκτο για το επίπεδο του Παγκοσμίου αλλά και για τα δύο ολόκληρα χρόνια που είχαν στη διάθεσή τους να ετοιμάσουν τα καινουργια μοτέρ. Τα νέα Ducati είχαν προβλήματα, τα Honda επίσης, όπως και τα Aprilia και τα Suzuki, η Yamaha κατάφερε να ΜΗΝ βελτιωσει το μόνο σημείο που υστερεί (δύναμη και τελική ταχύτητα) σε μια πιστα που μετράει μόνο η δύναμη και η τελική ταχύτητα (!), και τελικά ο αγωνας θύμιζε το (αργοπορημένο) 2020 μετά το πρωτο Lockdown: Νίκησε «απο πουθενά» ο Μπαστιανίνι με περσινή μοτοσυκλέτα, και δεύτερος, επίσης «από πουθενα»( μέχρι εκείνη τη στιγμή) , ήρθε ο Μπίντερ με το ΚΤΜ.
ΙΝΔΟΝΗΣΙΑ: ΥΓΡΑΣΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΟΝΑ
Στην Ινδονησία, στον δεύτερο αγώνα της φετινής μεγάαααλης χρονιάς (21 αγώνες!), το «λάθος» είχε ξεκινήσει απο την ημερομηνία που όρισε η Dorna, πάνω στην εποχή των βροχών. Η υγρασία στο 100%, η πιστα καυτή, και η βροχή μόνιμη απειλή! Η επιλογή της Michelin για λάστιχα με γόμμες του 2022 και σκληρούς «σκελετούς» (carcasses) του 2018, δεν ταίριαξε σε μερικές μοτοσυκλέτες, ενω τις προβλημάτισε όλες. Η προσπαθεια των δοκιμών τελικά ήταν ανωφελη, μια και ο αγώνας έγινε με βροχή, ενω υοήρξε και μια σημαντική απώλεια, αυτή του Μαρκ Μαρκέθ λόγω του «απρόσμενου» (καθαρά λόγω «ασύμβατων» με την Honda ελαστικών) high side του warm up. Και, όπως θα αναλύσουμε στη συνέχεια, κάθε «απώλεια» ενός απο του κορυφαίους αναβάτες, μειώνει το ενδιαφέρον και τον συναγωνισμό. Δηλαδή, υπέροχη η νίκη (π.χ.) του Ολιβέϊρα στο βρεγμένο, αλλά παρ΄ότι και πάλι θα έπαιρνε 25 βαθμούς, θα είχε μεγαλύτερη «αξία» )ή «ειδικό βάρος») αν την έπαιρνε μετά απο μάχη με τον Μαρκ Μαρκέθ (τουλάχιστον τον Μαρκέθ που ξέραμε).
ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ: ΝΕΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΙ ΑΠΟΥΣΙΕΣ
Ξεκινώντας για την Αργεντινή, και παρ’ότι μεσολαβούσε το άνετο χρονικό περιθώριο των δύο εβδομάδων, οι υπεύθυνοι των logistics της Dorna δεν έλαβαν υπ΄όψιν τον αστάθμητο παράγοντα των καθυστερήσεων λόγω βλαβών των αεροσκαφών, και έπεσαν στην περίπτωση: Οταν ξεκίνησαν τα cargo απο την Ινδονησία, το ένα είχε προβλημα, και επέστρεψε ένα άλλο για να πάρει το φορτίο του. Ομως, ένα τρίτο αεροσκάφος επίσης παρουσίασε τεχνικό προβλημα και ακινητοποιήθηκε στο αεροδρόμιο της Μομπάσα στην Κενυα (όπου και παραμένει), περιμένοντας ανταλλακτικα απο την Ευρώπη και την Ιαπωνία!
Το συγκεκριμένο αεροσκάφος θα φτάσει στην Αργεντινή την Παρασκευή, όταν θα είναι βεβαίως αργά για να ετοιμαστούν οι μοτοσυκλέτες που μεταφέρει (ανάμεσά τους και αυτή του Μπαστιανίνι που προηγείται στη βαθμολογία). Ετσι άλλαξε το πρόγραμμα, η Παρασκευή χάθηκε, και οι τρείς κατηγορίες θα κάνουν ΔΥΟ ελεύθερες δοκιμές (αντί για τέσσερις), όλες το Σαββατο, μαζί με τις κατατακτήριες. Για το MotoGP, η δεκάδα θα καθοριστεί απο την FP2. Ετσι, την Παρασκευή 1/4 το [προγραμμα προβλέπει ανάπαυση, γυμναστική και τουρισμό (!), ενώ το Σάββατο 2/4 (σε ώρες Ελλάδος) η FP1 θα γίνει στις 18:35, και η «κριτήρια» FP2 με τα Q1 και Q2 θα ξεκινήσει στις 21:40 και θα ολοκληρωθεί στις 23:45.
Η πίστα Termas de Rio Hondo της Αργεντινής είναι μια σχετικά «νέα» πίστα του MotoGP, που ξεκίνησε το 2014 (μέχρι το 1999 οι αγώνες GP γίνονταν στην πιστα του Μπουένος Αϋρες), και μία απο τις δύο του MotoGP όπου τα ρεκόρ που είχαν γράψει οι αναβάτες με τα Bridgestone το 2015, δεν καταρρίφθηκαν στην εποχή Michelin (2016-2019). Ο λόγος είναι ότι το 2016-2018 οι καιρικές συνθήκεςδεν επετρεψαν πλήρεις στεγνές δοκιμές και αγώνα, ενώ το 2020-2021 η Αργενινή δεν ήταν στο πρόγραμμα, λόγω πανδημίας. Ετσι η Michelin έχει ετοιμάσει λάστιχα παρόμοια σε γενικές γραμμές με αυτά του 2019 (την μόνη χρονια που έγινε στεγνός αγώνας και υπάρχουν πλήρη στοιχεία), ενσωμστώνοντας κάποιες βελτιώσεις σε γόμμες και σκελετό. Αν λαβουμε υπ’ όψιν ότι σχεδόν το μισό grid (οι rookies του 2020, 2021 και 2022!) δεν έχουν ποτέ τρέξει με μοτοσυκλέτα MotoGP στην Αργεντινή, και ότι μετά απο δύο χρόνια δεν είναι γνωστή η κατάσταση της (έτσι κι αλλιώς «ιδιαίτερης») πίστας, προσθέτοντας και τα, για μια ακόμη φορά, «άγνωστα» και όχι δοκιμασμένα λάστιχα, τότε μπορουμε να υποθέσουμε ότι ο αγώνας θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον (και τα «φαβορί» θα έχουν δύσκολη δουλειά, εκτός αν τους «ταιριάξουν» τα νέα στοιχεία).
ΟΙ ΑΠΟΥΣΙΕΣ: ΜAΡΚ ΜΑΡΚΕΘ ΚΑΙ ΤΑΚΑ ΝΑΚΑΓΚΑΜΙ
Το MotoGP δεν έχει πρόβλημα γρήγορων αναβατών.Ουτε εργοστασίων και μοτοσυκλετών. Ουτε χορηγών και τηλεθέασης. Το «πρόβλημά» του είναι η απουσία μεγάλων, ή έντονων, προσωπικοτήτων. Σαν αυτή του Ρόσσι. Και σαν αυτή του Μαρκ Μαρκέθ. Κι αν ο Ρόσσι «χάρισε» στον κόσμο του MotoGP τουλάχιστον δύο χρόνια (για να μην πούμε τρία) παρουσίας ΜΕΤΑ το φυσιολογικό τέλος της καρριερας του (που τα «αφαίρεσε» απο την υστεροφημία του, αλλά είχε μεγάλα περιθώρια δόξας και δημοφιλίας να το αντέξει), ο Μαρκ Μαρκέθ οδηγείται με ταχύ ρυθμό σε πρόωρο τέλος μιας εντυπωσιακής διαδρομής, που είχε όλα τα φόντα να (ξανα)γράψει την Ιστορία.
Ο,τι κι αν πει κανείς, ό,τι κι αν ισχυριστεί, γεγονός παραμένει ότι τα σοβαρά προβλήματα όρασης που αντιμετωπίζει για τρίτη φορά σε μια δεκαετία, μπορεί να τον οδηγήσουν σε πρόωρη αποχώρηση, στην ίδια ηλικία, στα 29 χρόνια, στην οποία ο Μικ Ντούχαν επέστρεψε (με αναπηρία) μετά απο τον βαρύ τραυματισμό του και κατέκτησε πέντε τίτλους σερί στα άγρια και δύσκολα 500!
Η διαφορά είναι μία, και ουσιαστική: Ο Ντούχαν είχε περιπέτεια υγείας με κάταγμα (και λάθος θεραπεία) στο πόδι, στη κνήμη. Ο Μαρκ Μαρκέθ, κατάφερε να ξεπεράσει το σοβαρό κάταγμα (και τη λαθος θεραπεία) στο χέρι, επέστρεψε σε full fitness παρά τις κατεστραμμένες ωμοπλάτες, αλλά δεν ξεπερασε τα χτυπήματα στο κεφάλι, όπου το προβλημα της διπλωπίας μπορεί να εμφανιστεί ανα πάσα στιγμή (όπως και έγινε). Κανείς δεν μπορεί να χτυπάει συνεχώς στο κεφάλι, αλλά ο Μαρκ Μαρκέθ, που είναι ο πιο «τολμηρός», γενναίος και πραγματικά «άφοβος» αναβατης της σύγχρονης εποχής, έχει την πτώση (σαν δοκιμή του ορίου) στο πρόγραμμά του, και θα του είναι δύσκολο να οδηγήσει έχοντας «στο μυαλό του» το να αποφύγει να πέσει. Θα επανέλθει σύντομα; Θα εμφανιστεί στο Τέξας, την επόμενη εβδομαδα; Θα μπορέσει να «προσαρμοστεί» στους περιορισμούς που του επιβάλλει η προστασια της υγείας του; Αλλά, μπορεί να «περιορίσει» το ρίσκο ένας αναβατης με την δική του νοοτροπία, τη στιγμή που στο MotoGP τα πράγματα έχουν φτάσει στα εκατοστά του δευτερολέπτου, και αν δεν μπορείς, δεν θέλεις, ή δεν πρέπει να ρισκάρεις, καλύτερα να γίνεις σχολιαστής σαν τον Λορένθο;
Αγνωστο. Αλλά το MotoGP χρειάζεται τον Μαρκ Μαρκέθ. Τον χρειάζονται και οι άλλοι αναβάτες, για να «μετρηθούν». Ο ίδιος, προπονείται με μπάλλες, για βελτίωση της προοπτικης αντίληψης, και αδημονεί να επιστρέψει. Το ταλέντο είναι πάντα εκεί. Ξεχωριστό. Μοναδικό. Η ηλικία, ιδανική: Νεος, δυνατός, «άφοβος» και έμπειρος. Αλλά στην Αργεντινή, την Honda του θα οδηγήσει ο Στέφαν Μπραντλ. Ο Γερμανός αναβατης που το 2011 κατέκτησε το Πρωτάθλημα της Moto2 (στο οποίο προηγείτο ο Μαρκέθ), όταν ο νεαρός Ισπανός υπέστη επεισόδιο διπλωπίας που χρειάστηκε εγχείρηση και τον κράτησε τεσσερισήμισυ μήνες εκτός πίστας.
Θέλουμε τον Μαρκ Μαρκέθ. Δεν θέλουμε να τον δουμε να πεφτει και να υφίσταται σοβαρή ζημιά στην υγεία του. Δύσκολη εξίσωση. Ας ελπίσουμε ότι θα έχει κάποια «εξωγήϊνη» λύση στο μυαλό του για τη συνέχεια!
Στην Αργεντινή η Honda θα μετρήσει ακόμα μια απουσία, αυτή του Νακαγκάμι που βρέθηκε θετικός στον Covid. Σε κάθε περίπτωση όμως, έχουμε άλλους είκοσι διψασμένους για δόξα αναβατες. Δεν θα μας λείψει ούτε ο συναγωνισμός, ούτε το θέαμα!
Συμφωνώ γενικά με το άρθρο σας..
Αν και όπως έχω γράψει και αλλού ο Vale με έκανε να πάρω ξανά μεγάλη μοτό,και να πάρω τους δρόμους του κόσμου για να τον δω μετά συζύγου μάλιστα.. μπήκαμε ως Tifozi στο Μουτζελο μέσα , κρατώντας μας τα κομμένα σύρματα οι Ιταλοί..
Αυτό το παιδί είχε αυτή την χαρισματική προσωπικότητα και διαφωνώ ότι ξεκίνησε εκ προοιμίου για να μας χειρίζεται… ίσως στην πορεία να κατάλαβε ότι αυτό έχει αποτέλεσμα,οκ.
Τώρα ο Μάρκ μακάρι να επανέλθει για το θέαμα, αλλά δεν κρύβω ότι όποιος και να νικάει σε κάθε αγώνα,μου είναι σχεδόν αδιάφορο.. τώρα πια μόνο το θέαμα με ενδιαφέρει.
Ένας οδηγός μας έκανε να δούμε την Ιταλία την Τσεχία,την Ισπανία,την Γαλλία την την…
Έγινε κομμάτι της ζωής μας,στα μπρελόκ μας στα φουλαρια μας στα τσαντάκια μας..και κυρίως στην ψυχή μας..
Γίναμε μικρά παιδιά μαζί του, γελάσαμε τόσο πολύ, κλάψαμε,πικραθηκαμε…
Αυτά δίνουν αξία στην ζωή,στις στιγμές μας..
Καλοί οι χρόνοι οι μοίρες πλαγιασματος,τα δεύτερα τα εκατοστά η τελικές, αλλά αλλά..
Τις Κυριακές μου πια αν έχει καλό καιρό πάω προπόνηση ποδήλατο,και βλέπω τον αγώνα το βράδυ,δεν με ρωτάει πια ούτε η Χρυσάνθη μου,απο πια θέση εκκινεί ο Vale ;
Σας κούρασα όμως,να είστε καλά να μας ενημερώνεται.
Υγ.Με τον Δ.Παπανδρεου μεγάλωσα..έχω το τεύχος με το τέστ Kreidler 50 και τόσα τόσα άλλα..
Πως τα περίμενα στο χωριό μου σας έφηβος…από τον Δημήτρη έβαλα κράνος έμαθα τόσα καί τόσα.
Να είσαι πάντα καλά φίλε..εγώ έτσι σε νοιωθω.