MOTOGP ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑΣ, ΑΓΩΝΑΣ: ΠΗΡΕ 4 ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ, ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ!
Ο ΜΑΡΤΙΝ ΚΕΡΔΙΖΕΙ, Ο ΒΙΝΙΑΛΕΣ ΧΑΝΕΙ, Ο ΜΠΑΣΤΙΑΝΙΝΙ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ, Ο ΜΠΑΝΙΑΪΑ ΚΑΝΕΙ ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΚΟΣΤΑ ΜΑΖΕΥΕΙ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ!
Αυτα ήταν εν περιλήψει όσα συνέβησαν στον συναρπαστικο αγωνα του Πορτιμαο, στην Πορτογαλια, στον δευτερο αγωνα της σαιζόν, όπου εχει πλεον διαφανεί η δυναμικη των συνδυασμών, αλλά η ιδιαιτερότητα της πίστας και πάλι αφηνει περιθώρια για (ελαφρώς) διαφορετική συνέχεια.
Καθε φορά που αρχιζει ένα πρωταθλημα, ιδιως δε το 2023 αλλά και φετος με τους πολλους αγωνες Σαββατου και Κυριακης (40 πέρυσι, για 42 πηγαινουμε το 2024), ολοι λενε «αρχη είναι ακομα», προσπαθωντας να ερμηνεύσουν την απόδοση των αναβατων, και «ξαφνικα» βρισκόμαστε στο 1/3 ή και στη μέση της χρονιάς, βλεποντας οτι τα πραγματα δεν εξελιχθηκαν οπως τα ήθελαν τα προγνωστικα.
Πριν ξεκινησουμε λοιπον την συντομη περιγραφη του αγώνα (“σύντομη”, γιατι αν δεν τον δεις δεν καταλαβαινεις, περισσοτερο χρησιμη και ουσιαστική είναι η ανάλυση), ας σταθουμε λιγο σε κατι που συνήθως παραβλεπουμε, ακριβως επειδη εστιαζουμε σε αυτα που βλεπουμε! Και αυτο δεν ειναι άλλο απο την ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ και τον ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΚΟΣΜΟ των αναβατων, που αποκομμένοι απο πολλά θεματα της καθημερινοτητας (πολιτισμου, πολιτικης, κ.α.) γιατι όλη τους τη ζωή, απο μικρα παιδια, ασχολουνται ολο τον χρονο αποκλειστικα με το άθλημά τους, έχουν σχηματίσει προσωπικοτητες ισχυρές, καποιες φορες εγωϊστικές, πιο σπάνια επιθετικές, αλλά παντα με τον εαυτό τους σαν κεντρο του (δικού τους) κοσμου. Οι “έξω”, οι οπαδοι, οι θεατές κτλ., τους γνωριζουν και τους μαθαινουν απο τις συνεντεύξεις τους και μονο, οι οποιες μονότονα περιστρέφονται γυρω απο τους αγωνες, παντα με 10 φρασεις-κλισέ και λεξιλογιο 100 λεξεων, παρ’ οτι οι προσωπικότητές τους ειναι σίγουρα διαφορετικες και οπωσδήποτε πιο σύνθετες. Με λιγα λογια, «τους αδικούμε» οταν κρινουμε οδηγικες συμπεριφορές και αποδοσεις χωρίς να λαμβάνουμε υπ’ οψιν την ανθρωπινη πλευρα τους.
Ο ΑΓΩΝΑΣ
Πάμε λοιπον. Μιλάμε για έναν αγωνα 25 γύρων σε μία, το ξαναλεμε, δυσκολη πίστα, με παραξενες στροφες χωρις σαφείς γραμμες εισοδου (οπως η 1 και η 5), με διαφορά υψομέτρου, με κατηφορικα φρενα, και με μεγαλες επιταχυνομενες κλισεις. Πως τωρα ένας αγωνας οπου απο την εκκινηση και για 20 γυρους οι τεσσερις πρωτες θεσεις δεν άλλαξαν, μπορεί να θεωρηθεί «συναρπαστικός»; Απλά προσθέτεις δύο νεα συστατικά στο θέαμα, που απο μονα τους δημιουργουν περισσότερο ενδιαφέρον ακομα και απο το ποιος θα ειναι ο νικητής. Και αυτα ειναι ο 19άχρονος Πέντρο Ακόστα με το Gas Gas (που είναι ΚΤΜ), και ο Μαρκ Μαρκέθ με την Ducati του 2023. Δεν είναι (προς το παρόν) θεμα προσδοκιών για μια καλη θέση, αλλά περιέργεια και απορία για το «πως θα πανε», ο καθε ένας για διαφορετικους λογους. Και η αληθεια είναι οτι δεν μας απογοήτευσαν, επισης για διαφορετικούς λογους! Ομως, και ο ίδιος ο αγώνας επιφύλασσε εκπληξεις στους τελευταίους γυρους του, εκτός της πρώτης θεσης που την είχε κλειδωσει απο νωρίς ο Χορχε Μαρτίν, ο νεος επικεφαλής της προσωρινης βαθμολογίας.
Στην εκκινηση, αμεσως ο Μαρτίν πήρε την πρωτη θεση, και πισω του στο τέλος του πρώτου γύρου τοποθετηθηκαν οι Βινιαλες, Μπαστιανίνι και Μπανιαϊα. Πεμπτος ήταν ο Μαρκ Μαρκεθ και πισω του ακολουθουσαν τρια ΚΤΜ, με Μιλλερ, Ακόστα και Μπιντερ. Εδω ξεκινησε το πρωτο μερος του «φακέλου Ακόστα» γι’ αυτον τον αγωνα, καθως μαζι με τον Μπιντερ έμειναν για τεσσερις γυρους πίσω απο τον Μιλλερ, και κατόπιν πραγματα άρχισαν να συμβαινουν: Στον πεμπτο γυρο και οι δυο περασαν τον Αυστραλό, στον έβδομο ο Ακοστα περασε τον Μπιντερ, και στον όγδοο περασε και τον Μαρκ Μαρκεθ αρχιζοντας να κυνηγάει τον Μπανιάϊα, που έχανε σιγα σιγα επαφη με το τρίο της κορυφης. Αυτα τα προσπεράσματα ο νεαρός τα έκανε να φαίνονται “εύκολα” και αβιαστα, επιδη είχε μεγαλυτερη ταχυτητα μεσα στις στροφές, και καταφερνε να έχει και πιό κλειστες γραμμες. Η “κληρονομιά” και ο τροπος οδηγησης της Mοto2, που είναι «τερμα γκαζι παντου και μεταφορα υψηλής ταχυτητας μεσα στη στροφη», φανηκαν πολυτιμα στη συγκεκριμενη πιστα, που ήθελε ακριβώς αυτη την οδηγηση.
Η ΔΕΚΑΔΑ ΚΑΙ “ΟΙ ΠΙΣΩ”
Αδικούμε, όπως πάντα τους αναβάτες που έδωσαν μεγάλες μάχες στις πιο πισω θεσεις. Οπως ο Φαμπιο Κουαρταράρο που ολο τον αγωνα προσπαθουσε να περασει αντιπάλους με καλύτερες μοτοσυκλετες, τον Μπετζεκι και τον Εσπαργκαρό, που αποτελουσαν την τριαδα πισω απο τα ΚΤΜ (τα οποία ήταν όντως εξαιρετικά). Πισω τους κυνηγώντας τερματισμό στη δεκαδα ανεβηκε ο Ολιβέϊρα, ενω η άλλη Trackhouse Aprilia με τον Ραούλ Φερναντεθ ήταν η πρωτη εγκαταλειψη απο την αρχή, λογω πτωσης. Στον πρωτο γυρο έπεσε ο Αλεξ Μαρκεθ αλλά συνεχισε στο τέλος (οπου βρισκοταν ο Μορμπιντέλλι), για να εγκαταλείψει στον 18ο γυρο.
Μια ακομα τριαδα που έδωσε μαχες, ήταν οι ΝτιΤζιαναντονιο, Α. Φερνάντεθ και Μιρ (πρωτη Honda) που τερματισαν με αυτη τη σειρα, μεσα στο ιδιο δευτερόλεπτο. Οι Ρινς, Νακαγκαμι και Ζαρκο έδωσαν τον, μάλλον μοναχικο, αγωνα τους κλείνοντας την «τυχερή» (και για τους τρείς) βαθμολογουμενη δεκαπεντάδα. 16ος τερματισε ο (επιμονος) Μαρκ Μαρκέθ μετα την πτώση του, και οι δυο τελευταίες θεσεις πήγαν στους συνήθεις υπόπτους Μαρινι και Μορμπιντέλλι, ο πρωτος με την εργοστασιακη Honda την οποία εχει αναλαβει να εξελιξει στη θεση του Μαρκ Μαρκέθ (βαρια η φόρμα της Repsol…), και ο δεύτερος με την GP24, την ιδια μοτοσυκλετα με αυτην που ο ομόσταυλός του κερδιζε τον αγωνα με σχεδον ένα λεπτό διαφορά. (Ναι, είπαμε ψυχολογία, κανείς δεν εχει το δικαιωμα να «σταυρώνει» τους καλύτερους αναβάτες του κοσμου στην κάμψη τους, αλλά αυτο δεν έχει να κάνει μόνο με την ταχυτητα. Όσο δεν έρχονται αποτελέσματα το κίνητρο χάνεται και η κατασταση επιδεινώνεται. Χρειαζεται υπερ-προσπάθεια με υπολογισμένο ρίσκο, ή μοιραία, στον σκληρό επαγγελματικο κοσμο του MotoGP, δεν ανανεώνονται τα συμβολαια).
Ο ΑΚΟΣΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ
Δεν θα πούμε οτι θα κερδίσει αγωνες. Δεν θα πούμε οτι θα παρει το πρωτάθλημα. Δεν θα πούμε οτι είναι «ο νεος Μαρκέθ». Δεν θα πούμε οτι σε καθε αγώνα και σε καθε πίστα θα κανει θραύση. Αυτα ολα ειναι δική του υποθεση και «θα μας τα πει» ο ίδιος στους επόμενους αγώνες και τα επόμενα χρόνια. Είναι αδύνατον ομως να μην σταθουν οι προβολείς πανω σε ενα νεαρο ταλέντο (19 ετών), ήδη δυο φορες παγκοσμιο πρωταθλητη στις μικροτερες κατηγορίες, που στον δεύτερο κανονικό αγωνα του, με δορυφορική (και οχι εργοστασιακή, ας είναι τα μηχανακια του μοντέλα 2024) ομαδα, καταφερνει να διορθωσει τα λαθη του, να «μαθει» όσα του χρειαζοταν να ξέρει για την διαχειριση των ελαστικων, να κανει σειρα ταχυτερων γύρων, και να φτασει στο σημειο να περνάει περιπου «σαν σταματημένους» τους εργοστασιακούς της ΚΤΜ, άνετα τον Μαρκ Μαρκέθ, και εξ’ισου άνετα αλλά και πιο προσεκτικα τον (πεισματάρη στο Πορτιμάο) Μπανιάϊα, για να του ξεφύγει πανω απο ένα ολόκληρο δευτερόλεπτο μεσα σε ένα γύρο, τοσο πιο γρήγορος ήταν.
Ο Πέντρο Ακόστα πηρε το πρωτο του “ημιτυχερό” βαθρο στον δεύτερο μόλις αγωνα του (επειδή εγκατελειψε απο τεχνικο προβλημα ο Βινιαλες στον τελευταίο γύρο), αφου ομως ειχε προσπερασει ονοματα σαν του Μιλλερ και του Μπίντερ, και παγκοσμιους πρωταθλητες σαν τον Μαρκεθ και τοιν Μπανιάϊα. Δεν το βλεπεις συχνα στο MotoGP αυτo!
Μια μικρη παρενθεση εδω για το συγκεκριμενο προσπέρασμα, που δεν έγινε «αέρα» οπως τα προηγουμενα τρία, αλλά με την δεύτερη προσπάθεια (στην πρωτη, στη στροφη 1, ο Ακόστα ανοιχτηκε πολύ και ο Ιταλος παγκοσμιος ανέκτησε κανονικα τη θεση, ενώ ο Ακοστα εκανε ένα ακομα λαθος στον 16ο γύρο, καθυστέρησε, αλλά αμεσως καλυψε και παλι την διαφορά). Ο Μπανιάϊα για καποιον λογο είχε προβλημα μετα τα 2/3 του αγωνα με το πισω λαστιχο. Πίεση; Ρυθμίσεις; Ηλεκτρονικα; Ο,τι και να ήταν ο ρυθμός του είχε πεσει και ήταν θεμα χρονου να περασει ο νεαρός Ισπανος, κατι που τελικά έγινε στην στροφη Νο 3. Εκεί όμως, ο Μπανιάϊα «δεν δεχτηκε» το προσπερασμα, και ενω ο Ακόστα είχε περάσει κινούμενος εμφανως πιο γρήγορα, ο Ιταλος συνεχισε να επιταχυνει φέρνοντας τη γραμμη του επανω στο Gas Gas, αλλά δεν επέμεινε και έκλεισε πρ’ωτος το γκαζι.
ΔΥΟ ΚΑΤΩ, ΕΝΑΣ ΟΡΘΙΟΣ
Το επόμενο λεπτο, στον τροχό του ειχε φτάσει ο Μαρκ Μαρκέθ, που βλέποντας το προβλημα με το πισω λάστιχο, και αφου λιγο έλειψε να πεσει επανω στην GP24 καθώς στην στροφη 13 ο ΜπανιάΪα καθυστερησε υπερβολικά, περασε στον προτελευταίο γύρο απο εσωτερικη στην (αριστερη) στροφη 5. Μπηκε απο εσωτερικη, περασε καθαρά και στην έξοδο ανοίχτηκε παραπάνω απο το κανονικο (αλλά οχι υπερβολικα). Ο Μπανιάϊα τοτε, βλέποντας το άνοιγμα της γραμμης, επιχειρησε να παρει πισω τη θεση, επιταχύνοντας τη στιγμη που ο Μαρκεθ έκλεινε («μάζευε») προς τα αριστερα, επισης επιταχύνοντας. Τοτε, όταν βρεθηκαν στην ιδια γραμμή διεκδικωντας μερικα εκατοστα οδοστρωματος, ο Μπανιάϊα χτυπησε αρκετα δυνατα τον Μαρκέθ με το πλάϊ, με αποτέλεσμα να πέσουν και οι δυο. Ο Μαρκέθ σηκωθηκε και συνεχισε για να τερματισει 16ος και εκτός βαθμων, ο Μπανιαϊα εγκατέλειψε, και η θύελλα ξέσπασε!
Πείσμα πρωταθλητων, ή προσπαθεια αθλητων; Και τα δύο! Σε μια ανατροπη των γνωστων μεχρι τωρα δεδομένων, ο Μπανιάϊα χτυπαει τον Μαρκεθ παλευοντας να διατηρησει τη θεση που έχασε, και πεφτουν και οι δυο.
Άλλο το να έχουν ένα τέτοιο περιστατικό δυο αναβατες της 20ής θεσης, και άλλο δυο παγκοσμιοι πρωταθλητες, που εχουν και οι δυο Ducati (αυτος που προσπερασε μαλιστα ειχε περσινό και ο άλλος εργοστασιακο), και που μολις έχουν δεχτει ψυχρολουσία απο έναν rookie που τους πέρασε ελέγχοντας την μοτοσυκλετα του με απιστευτη τεχνικη (η Gas Gas καθε άλλο παρά σταθερή φαινόταν, ο μικρός την έκανε ό,τι ήθελε). Είναι λοιπον λογικό επόμενο το να συζητηθεί αυτή η επαφή και η διπλή πτώση, μόνο που ως συνήθως λέγονται και ακούγονται ένα σωρο ανοησίες, θεωρίες και υπερβολές, για μια φαση «συνηθισμενη» στους αγωνες μοτοσυκλετας και ιδίως στο MotoGPμε τις αυστηρές γραμμες, που οπως ειπαμε διαφέρει και παίρνει έκταση λόγω των ονομάτων των πρωταγωνιστών.
Αυτή η φωτογραφια δινει την απαντηση: Ναι μεν ο Μπανιάϊα χτυπαει τον Μαρκέθ, αλλά και οι δυο βρισκονται εκτός γραμμης, επειδη και οι δυο ήταν υπεραισιόδοξοι στα προσπεράσματά τους. Αν βρισκονταν ένα με ενάμιση μετρο πιο αριστερα προς το κερμπ, η ευθυνη θα ήταν αποκλειστικα του Μπανιαϊα γιατι θα είχε προσπαθήσει να “τρυπωσει” απο καπου που δεν χωρουσε. Τωρα, πολυ ορθα οι αγωνοδικες το χαρακτηρισαν αγωνιστικο συμβαν.
Γραψαμε στο προηγουμενο άρθρο μας για το προσπέρασμα του Μαρκεθ επι του Μαρτίν στο Sprint, ότι βρισκοταν στο όριο της νομιμοτητας, γιατι δεν υπηρξε επαφή, επειδη ο Μαρτίν σήκωσε την μοτοσυκλετα για να μην ακουμπησουν. Και αυτο ειναι το λογικό: Αν ο αντίπαλος επιχειρήσει κατι παράτολμο, εσύ τι κανεις; Το προλαβαίνεις, ή επιμένεις με κίνδυνο να πέσετε και οι δυο; Στην στροφή 5 με τον Μαρκέθ, οπως και νωρίτερα με τον Ακόστα στην στροφη 3, ο Φραντσέσκο Μπανιάϊα προσπαθησε να ξανακερδισει την θεση, κατι που υποτιθεται οτι είναι μέσα στο πνεύμα των αναβατών MotoGP που μάχονται μεχρι τέλους. Δεν είναι σωστό το να λες, ότι δεν έπρεπε να προσπαθήσει να ξαναπεράσει για να κερδίσει ένα βαθμό, γιατι πολλοι παλαιότεροι γνωριζουν τι μπορεί να σημαίνει ο ένας βαθμός στο τέλος ενος τέτοιου μαραθώνιου πρωταθληματος. Επισης δεν ειναι σωστη η υποθεση οτι ρισκάρισε, το αντιθετο συνεβη γιατι ειδε τον χωρο που του άφησε ο Μαρκεθ και ίσως υπέθεσε οτι ο άλλος ειχε ανοιχτεί τοσο ωστε μπορεί να γλυστρούσε και να καθυστερούσε, οπότε θα προλαβαινε. Ισως και να γινόταν έτσι, αυτά παίζονται σε εκατοστά. Μην ρωτάμε, επισης, γιατι να ξαναπεράσει αφου ειχε προβλημα με το λαστιχο και θα ξαναέχανε τη θεση. Ποιος μπορεί να το ξερει και να το πεί αυτο με βεβαιότητα, αφου έμενε μόνο ένας γύρος;
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΥΜΒΑΝ, ΚΑΙ …”ΑΓΩΝΟΔΙΚΩΝ ΠΑΡΟΝΤΩΝ, ΚΑΘΕ ΑΡΧΗ ΠΑΥΣΑΤΩ”
Αγωνιστικο συμβάν, αποφάνθηκαν οι αγωνοδίκες. Μαλιστα. Τη στιγμή ομως που υπηρξε επαφή εκ μέρους του Μπανιάϊα προς τον Μαρκεθ, και οχι το αντιθετο, γιατι δεν του επεβλήθη ποινη; Πολυ απλά επειδη και ο Μαρκέθ επιχειρησε ένα «ακραίο» (ή οριακο ως προς τον υπολογισμο) προσπέρασμα, που ανάγκασε τον Μπανιάϊα να ανοιχτεί, και να φυγει από τη γραμμη του. Και το οτι ήταν «ακραιο» αποδεικνυεται απο το οτι ο Μαρκεθ δεν μπορεσε να μεινει στη σωστη γραμμη, αλλά ανοιχτηκε. Αρα, κσι οι δυο αναβατες έκαναν αυτο που πρεπει να κανουν, αναζητουν μια “τρυπα” για να περασουν, και στη συνέχεια βρίσκονται πανω στο ίδιο στενό τμημα της πιστας, στη μια και μοναδικη γραμμη εξοδου. Το εχουμε δει να συμβαινει, και θα το βλεπουμε συνεχως. Ωραιες οι κουβεντες και οι θεωρίες, περνάει η ώρα, αλλά οταν οι αγωνοδικες προσδιορίζουν τη φαση σαν “αγωνιστικο συμβαν“, αυτο σημαινει οτι ή και οι δυο έχουν ίση ευθύνη, ή οτι κανείς εκ των δύο δεν έχει ευθύνη. Μας αρκεί αυτο, κρίμα για την απώλεια βαθμων ΚΑΙ για τους δυο (αφου και ο Μαρκ Μαρκεθ είχε μπει δυνατα αναμεσα στους υποψηφιους του τίτλου μετα το Sprint), έχουμε την εντυπωση (που μπορεί να είναι λανθασμενη) ότι αν ο «νέος σε νοοτροπια» (και πιο «συντηρητικος» ας τον πουμε) Μαρκ Μαρκεθ βρισκοταν στη θεση του Μπανιάϊα ΔΕΝ θα επεμενε με κινδυνο να τον χτυπησει και να πεσουν, και παμε στο επομενο επεισοδιο του αγωνα, που παιχτηκε στον τελευταίο γύρο!
Ο ΕΝΑΣ ΝΙΚΗΤΗΣ, Ο ΜΟΝΟΣ ΑΤΥΧΟΣ ΚΑΙ ΟΙ 16 ΤΥΧΕΡΟΙ
Απο την αρχη ο Μαρτίν ήταν «λιγο» μπροστά απο Βινιάλες και Μπαστιανίνι, πηγαινε «λίγο» πιο γρηγορα, και είχε «λίγα» περιθώρια ακομα. Οπως περνουσαν οι γυροι η διαφορα απο την Aprilia παρεμενε σταθερη στα 3 δεκατα, δηλαδη σε αποσταση βολής, ομως σταδιακα την αύξησε στα 0’’.7, και προς το τέλος φανηκε ο Μπαστιανινι να διεκδικεί την δευτερη θεση απο τον Βινιάλες. Δεν θα μαθουμε ποτε τι θα γινοταν αν στους τελευταίους γύρους η RSGP 24 του Βινιάλες δεν παρουσίαζε προβλημα στο κιβωτιο ταχυτήτων, και συγκεκριμενα στην επιλογη της έκτης: Περνωντας την γραμμη του τερματισμου για να ξεκινησει ο τελευταίος γύρος, ο Βινιαλες δεν μπορουσε να βάλει την τελευταία σχέση και έκοψε, ο Μπαστιανινι περασε σφαίρα, και ο Ισπανός έκανε «κίνηση προειδοποιησης» βγάζοντας το ποδι του στους επερχομένους, οτι μειώνει ταχύτητα λογω προβλήματος. Πραγματι, ανοιχτηκε στην στροφη 1, και ξαφνικα, οπως είχε κόψει και συνεχισε να στριβει ανοιχτά εκτος πιστας (ακομα σε ασφαλτο, οχι σε χαλικι), ο πισω τροχός μπλοκάρισε και ελευθερωθηκε παλι αστραπιαία, πετωντας τον πανω απο τη σέλλα σε «high side φρενων». Αυτο που ειχε συμβει, ήταν οτι μπήκε ξαφνικα η δευτέρα, και το μοτερ φρεναρισε ρίχνοντάς τον κάτω, με αποτελεσμα το άδοξο τέλος ενός ακομα εξαιρετικου αγωνα. Πολυ κριμα, γιατι ο Μαβερικ Βινιαλες δεν δείχνει συχνα ταχύτητα ΚΑΙ σταθεροτητα. Στο Πορτιμάο είδαμε old school οδηγηση τέλειων γραμμων, που μονο αυτος και ο Λορένθο μας έχουν χαρίσει. Φυσικα, εκεινη τη στιγμη, οι 16 αναβατες που τον ακολουθουσαν ανεβηκαν μια θεση, οπως οι 14 είχαν ήδη κερδισει δυο θεσεις με την διπλη πτωση των Μπανιαϊα και Μαρκ Μαρκέθ (σύνολο τρείς θεσεις, αλλά αυτοι ειναι οι αγωνες).
Ο Βινιάλες (12) επανελαβε την νικηφορα αποδοση του Sprint, αλλά το κιβωτιο ταχυτύτων της Aprilia του στερησε ένα σιγουρο βαθρο στον αγωνα
Στις λιγες τελευταίες στροφες μεχρι τον τερματισμό δεν…προλάβαινε να συμβει κατι άλλο (!), και ο Μαρτίν πηρε μια άξια και πολύτιμη νικη «απο σημαία σε σημαία» που τον έφερε πρωτο με καλη διαφορα στην προσωρινη βαθμολογία (και δεν είναι πια ένας οδηγος που θα κανει λαθη στο μελλον, απεκτησε μεγαλη εμπειρία περυσι).
Ο Μπαστιανίνι επισης είχε καλό ψυχολογικο boost με pole position και βάθρο δεύτερης θεσης, ενω ο Πεντρο Ακοστα πανηγυρισε το πρωτο του βαθρο στο MotoGP στον δευτερο μόλις αγωνα του (τεταρτη εκκίνηση). Δεν το βλεπουμε καθολου συχνα αυτό, και πέραν του μεγαλου του ταλέντου, καλό θα ήταν να δούμε και την μοτοσυκλέτα: Είναι η ΚΤΜ ίση ή και καλύτερη απο τα Ducati; Eιναι ο Ακόστα καλύτερος και ταχύτερος απο τους Μπιντερ και Μιλλερ με την τεραστια εμπειρία στα Αυστριακά χιλιάρια; Ηταν η χάραξη της πιστας αυτη, που μαζι με το ταλεντο, την συνηθεια της Moto2 (στριβουμε με πολλα και προσπερναμε συνεχως!), την τόλμη και το «στομάχι» των 19 χρόνων, αλλά και την νοοτροπια του νικητη, τα συστατικα που έφεραν αυτη την εντυπωσιακή αποδοση;
Αν μας επιτρέπεται μια άποψη, αυτή είναι ότι ναι, βοηθησε η πιστα, και ότι όχι, τα ΚΤΜ δεν έχουν γινει (ακομα) Ducati. Ολα οφείλονται στον μικρό, που εκτος των άλλων ΄΄έχει εναν τρομερο έλεγχο της μοτοσυκλετας, την οποία «υπερ-οδηγουσε» με μοναδικη άνεση, κατι που δεν καταφερε να κανει π.χ. ο Μπιντερ που θεωρητικα εχει εργοστασιακο, δηλαδη ακομα καλυτερο, ΚΤΜ. Αρα, περιμενουμε μεγαλο θέαμα στους επομενους αγωνες, που ατυχώς θα καθυστερησουν τρείς εβδομαδες: Επομενο GP το Austin στο Τεξας, ναι, στην πιστα που αρεσει στον Μαρκ Μαρκέθ, αλλά αυτο έχει παψει πια να έχει σημασία, γιατι οι σερί νικες του είχαν έρθει σε μια άλλη εποχη, με μια άλλη μοτοσυκλετα, με ένα άλλο στυλ οδηγησης, και –το σημαντικοτερο- με άλλους αντιπαλους.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Οταν ο Μαρτίν στις δηλώσεις του μιλουσε για δεκατα, λεγοντας οτι «μπορεσα να ανοιξω άλλα τρια δεκατα, και με επτά δεκατα διαφορα ήμουν πλεον ασφαλης» (!), πρεπει στο μυαλο μας να χτυπησει ένα καμπανάκι που θα μας κανει να σκεφτούμε: «Τι ακριβως είπε αυτος τώρα»;;; Ειπε, οτι τρείς- τεσσερις αναβατες στην κορυφη, έβγαλαν 25 γυρους με μέση ωριαία 166 χιλιομετρα την ώρα, και επι 40 λεπτά δεν έκαναν ούτε ένα λαθος σε γκαζι, ταχυτητες, φρενα, στροφές, γιατι καθε λαθος κοστιζει πανω απο ένα δεκατο, προφανως! Μιλαμε για απαράμιλλη οδηγική συνέπεια και μοναδική σταθερότητα, κινούμενοι συνεχώς σε όρια που «προκαλούν» την λογικη και αμφισβητούν την φυσικη! Αυτο είναι το MotoGP, αυτο αγαπάμε, παρακολουθύυμε, θαυμάζουμε και προσπαθούμε να καταλάβουμε, με σεβασμο στο ταλέντο και στην προσπάθεια, μακριά απο την ίντριγκα και την εύκολη κριτική. Δ.Π.
AΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
1 25 89 Jorge MARTIN SPA Prima Pramac Racing DUCATI 41’18.138 166.7
2 20 23 Enea BASTIANINI ITA Ducati Lenovo Team DUCATI 41’19.020 166.7 0.882
3 16 31 Pedro ACOSTA SPA Red Bull GASGAS Tech3 KTM 41’23.500 166.4 5.362
4 13 33 Brad BINDER RSA Red Bull KTM Factory Racing KTM 41’29.267 166.0 11.129
5 11 43 Jack MILLER AUS Red Bull KTM Factory Racing KTM 41’34.575 165.6 16.437
6 10 72 Marco BEZZECCHI ITA Pertamina Enduro VR46 Racing T DUCATI 41’37.541 165.4 19.403
7 9 20 Fabio QUARTARARO FRA Monster Energy Yamaha MotoGP YAMAHA 41’38.268 165.4 20.130
8 8 41 Aleix ESPARGARO SPA Aprilia Racing APRILIA 41’39.687 165.3 21.549
9 7 88 Miguel OLIVEIRA POR Trackhouse Racing APRILIA 41’42.067 165.1 23.929
10 6 49 Fabio DI GIANNANTONIO ITA Pertamina Enduro VR46 Racing T DUCATI 41’46.333 164.8 28.195
11 5 37 Augusto FERNANDEZ SPA Red Bull GASGAS Tech3 KTM 41’46.382 164.8 28.244
12 4 36 Joan MIR SPA Repsol Honda Team HONDA 41’47.409 164.8 29.271
13 3 42 Alex RINS SPA Monster Energy Yamaha MotoGP YAMAHA 41’49.472 164.6 31.334
14 2 30 Takaaki NAKAGAMI JPN IDEMITSU Honda LCR HONDA 41’53.070 164.4 34.932
15 1 5 Johann ZARCO FRA CASTROL Honda LCR HONDA 41’56.405 164.2 38.267
16 93 Marc MARQUEZ SPA Gresini Racing MotoGP DUCATI 41’58.312 164.1 40.174
17 10 Luca MARINI ITA Repsol Honda Team HONDA 41’58.913 164.0 40.775
18 21 Franco MORBIDELLI ITA Prima Pramac Racing DUCATI 42’10.500 163.3 52.362
ΔΕΝ ΤΕΡΜΑΤΙΣΑΝ
12 Maverick VIÑALES SPA Aprilia Racing APRILIA 39’39.807 166.7 1 lap
1 Francesco BAGNAIA ITA Ducati Lenovo Team DUCATI 39’24.060 160.8 2 laps
73 Alex MARQUEZ SPA Gresini Racing MotoGP DUCATI 29’13.292 160.2 8 laps
25 Raul FERNANDEZ SPA Trackhouse Racing APRILIA 5’04.370 162.9 22 laps
Ευχαριστούμε που συνεχίζεις να μας προσφέρεις πλήρη ψύχραιμα και αντικειμενικά άρθρα ,κόντρα στο ρεύμα των “πρωίναδικων” και “μεσημεριαναδικων” και τα οπαδιλικια