Είναι ο Α. Εσπαργκαρό ο καλύτερος αναβατης του MotoGP εν έτει 2022;
Χμμμ… Η απάντηση, βασισμένη στα στατιστικά της καρριερας του, δεν μπορει παρά να είναι αρνητική. Γιατί ο 33άχρονος Ισπανός (1989) ξεκίνησε την καρριέρα του στo ΜοtoGP το 2005, και διαδοχικά πέρασε απο τα 125 με Honda, απο τα 250 με Aprilia, μπήκε στο MotoGP το 2009 με την Ρramac Ducati, έτρεξε μια χρονιά στη Moto2 με Κalex, επέστρεψε στο MotoGP με CRT (ΑRT), μετά πέρασε μια χρονιά με Yamaha M1 (Forward) με την οποία ήρθε έβδομος στη βαθμολογία του 2014, κι έτσι υπέγραψε στη Suzuki για το 2015 και 2016, για να χάσει τη θέση του χωρίς καν να τον ενημερώσουν (την πήρε ο Ιαννονε) και να βρεί «καταφύγιο» στην Aprilia το 2017, που με τη σειρά της έψαχνε να βρεί τον δρόμο της με τον πιο λάθος τρόπο, δηλαδή δοκιμάζοντας νέους αναβάτες πριν προλάβει να στεγνώσει το μελάνι στα συμβόλαια των προηγούμενων. Και θα περνούσαν άλλα πέντε χρόνια μέχρι την Κυριακή 3 Απριλίου του 2022, που ο Α. Εσπαργκαρό θα συμπλήρωνε 18 χρόνια στο MotoGP, και θα είχε κάνει 283 εκκινήσεις!
Σε όλα αυτά τα χρόνια, τους κυβισμούς, τις κατηγορίες, τις μοτοσυκλέτες, τις ομάδες και τους εκατοντάδες αγώνες, ο Α. Εσπαργκαρό δεν είχε καταφέρει όχι απλά να πάρει κάποιο τίτλο, αλλά ούτε μια νικη. Δεν κέρδισε ποτέ και πουθενά. Το μόνο που έγραψε στο παλαμαρές του μέσα σε 18 χρόνια και 283 αγώνες, ήταν τρία βάθρα, ένα στη Μοtο2 και δύο στο MotoGP.
Πως λέγεται αυτό; «Χρυσή μετριότητα»; Ούτε. Καλος επαγγελματίας αναβάτης λέγεται, με προοπτικές δεκάδας. Γρήγορος, φιλότιμος, γνώστης, έμπειρος, συμπαθής (και όχι πολύ ακριβός, αφου η φετινή αμοιβή του μόλις που φτάνει το 1 εκ. Δολλάρια, που φυσικά δεν είναι νούμερο για εργοστασιακό οδηγό του MotoGP – ο νεώτερος Εσπαργκαρό, o Πολ, εισπράττει 3,5 εκ. τον χρόνο απο τη Honda).
Και ήρθε ο 284ος αγώνας του, και 200ός στο MotoGP, στην Αργεντινή του 2022. Και ο Α. Εσπαργκαρό, ήταν ο πιο γρήγορος στις δοκιμές, ο πιο γρήγορος στο Q2 πανηγυρίζοντας την πρώτη «Ιστορική» position της Aprilia στο MotoGP, ο πιο γρήγορος στο warm up της Κυριακής, και, κατά γενική ομολογία και άποψη, το πρώτο φαβορί για τη νίκη στον αγώνα. Ε, δεν απογοητευσε κανέναν. Γιατί τα προγνωστικά στο MotoGP, όταν αφορουν αυτόν που σε κάποια πίστα δείχνει σαφώς πιο γρήγορος αλλά και πιό άνετος απο όλους, παντα επαληθεύονται (εκτός των περιπτώσεων πτώσης ή βλάβης), επειδή όταν είσαι πραγματικά «άνετος» -δεν είναι τυχαία η χρήση της λέξης- και όταν «το έχεις», τότε αισθάνεσαι και είσαι όχι μόνο πιο γρήγορος, αλλά και πιο ασφαλής στην κορυφή, απο ότι είναι οι συναθλητές σου στο μέσον ή στο τέλος της καταταξης.
Ναι, ο Α. Εσπαργκαρό σαφώς «το είχε», και δύσκολα «θα το έχανε» στην Αργενιντή. Εφυγε στην εκκίνηση πίσω απο τον Μαρτίν και τον αδελφό του, αλλά γρήγορα βρέθηκε δεύτερος στον τροχό της Ducati και οι δυό τους ξέφυγαν αμέσως ένα δευτερόλεπτο απο τον τρίτο! Στην εξέλιξη του αγώνα, η κάμερα ήταν εστιασμένη επάνω τους, γιατί παντα η νίκη ενός «αουτσάϊντερ» είναι το σημαντικότερο νέο, ακομα κι αν αυτό το «αουτσάϊντερ» ήταν (στον συγκεκριμένο αγώνα) το φαβορί! Ετσι, χωρίς να απειληθούν απο κανέναν, ο Χόρχε Μαρτίν και ο κατα δέκα χρόνια μεγαλύτερός του Α. Εσπαργκαρό, κρατώντας μεταξύ τους μια διαφορά που ποτέ δεν πέρασε το 1’’ και αμέσως «μαζευόταν» απο τον οδηγό της Aprilia, έβαζαν πισω τους τους γύρους, μέχρι που αρκετά μετά τη μέση του αγώνα, στον 17ο γύρο, ο Εσπαργκαρό, μετά απο δύο λάθη (που δεν κόστισαν), ξεκίνησε τις προσπαθειες για να περάσει. Δυο φορές άργησε στα φρένα, δύο φορές ανοίχτηκε στη στροφή 5 και ο Μαρτίν έμεινε μπροστά, αλλά πέντε γύρους πριν το τέλος κατάφερε (και πάλι στη στροφή 5) να τεθεί επικεφαλής, και τα υπόλοιπα ήταν τυπική διαδικασία: Ανοιξε τη διαφορά στο ένα δευτερόλεπτο, και πέρασε πρώτος την γραμμή τερματισμού μέσα σε κλίμα συγκίνησης και ενθουσιασμού, ενώ όλοι οι αναβατες, τόσο μέσα στη πίστα όσο και αργότερα, στα πιτς, έδειχναν πραγματικά χαρούμενοι για λογαριασμό του. Μια ατμόσφαιρα ενωτική και πανηγυρική, που βέβαια δεν θα την βλέπαμε σε ενδεχόμενη νίκη της Ducati ή της Honda, και πιθανόν να μην την ξαναδούμε αν αποδειχθεί στο μέλλον ότι αυτή η «παρθενική» νίκη της Αprilia και του Α. Εσπαργκαρό δεν θα μείνει στον αριθμό «ένα»!
Ετσι γίνεται πάντα. Αν κερδίσεις μια φορά, όλοι σε αγκαλιάζουν και σε συγχαίρουν εγκάρδια. Αν κερδίσεις δύο, σου λένε μπράβο χαμογελαστά. Αν κερδίσεις τρείς, σου γνέφουν ευγενικά, απο μακριά. Και αν το συνεχίσεις στο ψηλότερο σκαλί, αρχίζουν και ψάχνουν τρόπους για να σε κατεβάσουν.
Θα έχει συνέχεια η νίκη του Α. Εσπαργκαρό; Η δική μας εκτίμηση είναι πως όχι, δεν θα έχει. Δηλαδή, ήταν «συγκυριακή»; Απο την άποψη ότι «ταίριαξαν» τέλεια οδηγός, πίστα και μοτοσυκλέτα, ναι. Χωρίς βέβαια να ξεχνάμε ότι στο MotoGP, χωρίς την κορυφαία μοτοσυκλέτα δεν μπορεί να κερδίσει κανείς (πλην του Μαρκέθ, μέχρι το 2019, αλλά ο Μαρκέθ δεν ήταν απλώς γρήγορος αλλά αυτό που λένε «εξαιρετικό ταλέντο»). Αρα, η Αprilia κατάφερε να φτιάξει για το 2022 μια κορυφαία μοτοσυκλέτα που μπόρεσε να κερδίσει αλλά και να συνεχίσει να βελτιώνεται (γιατί διατηρεί τις ελευθερίες εξέλιξης, έχοντας 3+1 =4 βαθμούς ενώ χρειάζονται 6 για να τις χασει για το 2023), και τωρα έγκειται αποκλειστικά στους οδηγούς της το να φέρουν αποτελέσματα.
Ετσι, εξηγείται το πρώτο μέρος του άρθρου για την καρριέρα του Α. Εσπαργκαρό. Γιατί δεν μπορεί μετά απο 18 χρόνια ανυδρίας (έστω, όχι πάντα με κορυφαίες μοτοσυκλέτες, αλλά 283 αγώνες ήταν αυτοί!) να αρχίσει να κερδίζει ΣΥΝΕΧΩΣ στο ΜοtoGP με μία μοτοσυκλέτα που, όσο καλή κι αν έχει γίνει, μέχρι χτες δεν περνουσε τη μέση της δεκάδας. Δηλαδή, αποκλείεται εντελώς; Ναι, αλλά αυτό που αποκλείεται είναι η μόνιμη «εγκατάσταση» στο βάθρο, όχι η καλή (έως άριστη) εμφάνιση.
Κάθε φορά που κερδίζει κάποιος για πρώτη φορά, ο Τύπος ενθουσιάζεται, πανηγυρίζει, πλέκει εγκώμια, αλλά θα πρέπει να είναι όλοι πιο προσεκτικοί. Γιατί άλλο η χαρά και τα ειλικρινή συγχαρητήρια, και άλλο το να “ανακαλύπτουμε τον αυριανό πρωταθλητή” με μια νίκη, πότε στο πρόσωπο του Μαρτίν, ποτε στον Μπαστιανίνι, και τώρα στον Α. Εσπαργκαρό. Το MotoGP είναι γεμάτο αλλαγές, σκαμπανεβάσματα και απογοητεύσεις, και πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και μετριοπαθείς στις κρίσεις μας, ιδίως αν υπάρχει μια προϊστορία που μας διδάσκει πολλά.
Μια χαρούμενη μέρα λοιπον στην Αργεντινή, όχι όμως και για την Honda, με την απουσία του Μαρκ Μαρκέθ να μην γίνεται ιδιαιτερα αισθητή λόγω “παρθενικής νίκης Aprilia” (ωστόσο κυκλοφόρησαν στα πιτς έντονες φήμες για την συμμετοχή του στο Ωστιν την επομενη εβδομάδα), τον Πολ Εσπαργκαρό να πέφτει και να παρακολουθεί τον θρίαμβο του μεγαλύτερου αδελφού του απο τα box, τον Μπραντλ να γυρίζει στην τελευταία θέση απλώς για να έχει δύο μοτοσυκλέτες η Repsol Hοnda (και να μαζεύει στοιχεία εξέλιξης και data πίστας), τον Α. Μαρκέθ να καταφέρνει απλώς να μείνει μπροστά απο τους rookies, και τον Νακαγκάμι που λόγω της ακύρωσης της Παρασκευής κατάφερε να συμμετάσχει, να τερματίζει 12ος, εμπρός απο το ΚΤΜ του νικητή της Ινδονησίας Μιγκέλ Ολιβέϊρα! Αυτό δείχνει και το πόσο «ανάποδα» εξελιχθηκαν τα πράγματα στην Αργεντινή, και δεν θα αναζητήσουμε άλλους λόγους πέραν του ελάχιστου, για τα δεδομένα της υψηλής τεχνολογίας του MotoGP, χρόνου δοκιμών: Σε μια πίστα που όλοι είχαν να τρέξουν απο το 2019, ξαφνικά λόγω καθυστερήσεων άφιξης του εξοπλισμού, έπρεπε να στήσουν, να ρυθμίσουν και να δοκιμάσουν μέσα σε μισή μέρα. Κάποιοι τα κατάφεραν καλύτερα, κάποιοι ικανοποιητικά και κάποιοι καθόλου. Δεν το ψάχνουμε, να δουμε τι θα γίνει στον επόμενο αγώνα.
Η μεγάλη χαμένη της Αργεντινής, ήταν σίγουρα η Υamaha. O Kουαρταραρό δεν έκανε καλή εκκίνηση και βρέθηκε απο 6ος στην 13η θέση (με πρόβλημα γλυστρήματος στο πισω λάστιχο), απο όπου ανέβηκε μολις 8ος στον τερματισμό. Η τελική ταχύτητα της Μ1 στα 340 χ.α.ω. (μάλλον με slip streaming) δεν απείχε πολύ απο την κορυφαία της ημέρας που ήταν 345,5 χ.α.ω. για την Ducati του Μπανιάϊα, και φαίνεται ότι το πρόβλήμά του εστιάζεται σε τρείς λέξεις: “Περισσότερη δύναμη ΠΑΝΤΟΥ” (η Ηonda ετοιμάζεται να τον ” ΄χτυπήσει” με τρομερή οικονομική πρόταση για το 2023-24!). Καθόλου καλή η απόδοση και των υπόλοιπων Υamaha, με τον Μορμπιντέλλι να εγκαταλείπει με “κλαταρισμένο” λάστιχο απο τις τελευταίες θέσεις, και τον Ντοβιτσιόζο να μπαίνει στα πιτς στην αρχή (είχε ξεχάσει να “αποφορτίσει” την συμπίεση του πηρουνιου μετυ΄σ την εκκίνηση), και να συνεχίζει τελευταίος, μέχρι να εγκαταλείψει οριστικά στον 22ο γύρο. Οσο για τον Ν. Μπίντερ, δεν επανέλαβε την εντυπωσιακή απόδοσή του της Ινδονησίας και έμεινε τελευταίος rookie, στην 18η θέση.
Αμέσως μετά την Yamaha, την χειρότερη εμφάνισή της είχε η Ducati, παρ ΄ότι ανέβηκε στη δεύτερη θέση του βάθρου. Είπαμε, και θα επαναλαμβάνουμε συνεχώς, ότι όταν το ένα τρίτο του grid αποτελείται απο Ducati, στατιστικά πάντα θα υπάρχει μια μοτοσυκλέτα της σε κάθε φάση και –συνήθως- σε κάθε βάθρο. Αλλά, επίσης στατιστικά, δεν τα πηγε καλά για 8 συμμετοχές, γιατί το «φαβορί» της για τον φετινό τίτλο Πέκο Μπανιάϊα ανέβηκε με κόπο απο την 12η θέση στην πέμπτη, (κάτι που τον “χαροποίησε” και δείχνει ότι οι δυνατότητες υπάρχουν, «αλλά»… Αλλά ίσως δεν συντονίζεται σωστά η εργοστασιακή ομάδα με τους τρείς επικεφαλής για δύο αναβατες!), ενώ ο Μίλλερ «δεν ήταν στην πίστα του ούτε στη μέρα του» και έμεινε 14ος. Ο Μπαστιανίνι είχε μια παρά λίγο έξοδο (απο την οποία μπήκε ξανά στη πίστα με επικίνδυνο τρόπο μπροστά απο τον Μπίντερ) και έμεινε 10ος, ο Μαρίνι ξεκίνησε καλά και μετά απο μερικές μάχες οπισθοχώρησε στην 11η θέση, και ο Μπεζέκι ήταν ο rookie που εντυπωσίασε, ανεβαίνοντας ένατος. Οσο για τον Ζαρκό, τελείωσε τον αγώνα με πρόωρη πτώση.
Αριστα για την Αprilia που εκτός απο την Ιστορική πρώτη νίκη της, αλλά και την επίσης Ιστορική πρώτη θέση στην προσωρινή βαθμολογία, δεν ξεχνάει καθόλου (το αντίθετο, πανηγυρίζει) την έβδομη θέση του Βινιάλες, που έδειξε ότι ίσως να μπορούσε και καλύτερα. Επένδυση για το μέλλον και χαμόγελο μετά απο μια μέτρια αρχή. Θετική η μέρα για την Suzuki, με βάθρο για τον Ρινς (που πλησίασε πολύ τον δεύτερο) και τέταρτη θέση για τον Μιρ, λιγότερο απο 2’’ πισω απο τον νικητή. Οσο για την ΚΤΜ, είχε σαν κορυφαίο τον Mπραντ Μπίντερ, στην έκτη θέση.
Με την αποχώρηση του Ρόσσι (που ουσιαστικά «είχε συμβεί» απο το 2019, όσον αφορά την διεκδίκηση) αλλά και την συνεχή, λόγω τραυματισμών και αποθεραπειών, «πτώση απόδοσης και αποτελεσμάτων» του Μαρκ Μαρκέθ (που πέρυσι και φέτος ήταν περισσότερο «φαβορί για πτώση» παρά για νίκη στη συνείδηση των θεατών, δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια), ο κόσμος του MotoGP έχει στερηθεί του ενδιαφέροντος και της γοητείας των πολύ μεγάλων ονομάτων στα οποία εστίαζε και παρακολουθούσε “χωρίς ανάσα” σε κάθε εκκίνηση. Δηλαδή, το πως θα ξεκινήσουν, ποιούς θα περάσουν, πως θα επιτεθούν στο τέλος, και τι στρατηγική θα έχουν στον αγώνα για να ανέβουν στο βάθρο (όπου ΠΑΝΤΑ ανέβαιναν).
Αυτοί οι αναβάτες, όπως και ο Λορένθο, ή και ο Ντοβιτσιόζο για τα τρία χρονια παντοδυναμίας της Ducati, ήταν ξεχωριστοί γιατί έμεναν ΠΑΝΤΑ ψηλά, ανεξάρτητα απο πίστα, εποχή, καιρικές συνθήκες, κτλ! Τώρα όμως, τέτοιους οδηγούς δεν βλέπουμε, γιατί δεν υπάρχουν. Μια κερδίζουν, μια εξαφανίζονται. Μας “απογοήτευσε” κάπως πέρυσι ο Πρωταθλητής του 2020, μας προβληματίζει φέτος ο Πρωταθλητής του 2021, και στους τρείς πρώτους αγώνες έχουν κερδίσει τρείς Ευρωπαϊκές μοτοσυκλέτες, με τρείς διαφορετικούς αναβάτες, με τον σημερινό να παιρνει την πρώτη του νίκη μετά απο 18 χρόνια καρριέρας, και τους δύο προηγούμενους (νικητές Κατάρ και Ινδονησίας) να τερματίζουν στην 10η και στην 13η θέση. Ταυτόχρονα, η βαθμολογία έχει “κολλήσει”, με ονόματα που δεν θεωρουνται φαβορί για τίτλο στην κορυφή της, δηλαδή τον Α. Εσπαργκαρό στους 45, τον Μπίντερ στους 38 και τους Μπαστιανίνι και Ρινς στους 36 βαθμούς. Είναι αυτό λογικό; Φυσικά όχι! Δείχνει ότι μπορεί να έχουμε πολλά ταλέντα και πολλούς γρήγορους οδηγούς, αλλά έχουν αδειάσει οι θεσεις των «Μεγάλων» που τερμάτιζαν μόνιμα στο βάθρο και η τρίτη θέση γι’ αυτούς ισοδυναμούσε με… συντριπτική ήττα! Ας περιμένουμε να δούμε στους επόμενους αγώνες αυτού του μεγαλύτερου και δυσκολότερου («σκληρότερου») πρωταθλήματος της Ιστορίας αν θα βρεθεί κάποιος να τους φτάσει, και ίσως, αν είναι πραγματικά ικανός, να τους υποκαταστήσει στη συνείδηση του θεατή, φέρνοντας πίσω μέρος του ΜΕΓΑΛΕΙΟΥ σε επίπεδο προσωπικοτήτων του MotoGP, και όχι απλά του συναγωνισμού των βάθρων (απο τον οποίο, φυσικά, δεν υπάρχει κανένα παράπονο). Δ.Π.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
1 Aleix Espargaro ES Aprilia Racing Aprilia 173.2 41’36.1980
2 Jorge Martin ES Pramac Racing Ducati 173.2 +0.807
3 Alex Rins ES Team SUZUKI ECSTAR Suzuki 173.1 +1.33
4 Joan Mir ES Team SUZUKI ECSTAR Suzuki 173.1 +1.831
5 Francesco Bagnaia IT Ducati Lenovo Team Ducati 172.8 +5.84
6 Brad Binder ZA Red Bull KTM Factory Racing KTM 172.8 +6.192
7 Maverick Viñales ES Aprilia Racing Aprilia 172.8 +6.54
8 Fabio Quartararo FR Monster Energy Yamaha MotoGP™ Yamaha 172.5 +10.215
9 Marco Bezzecchi IT Mooney VR46 Racing Team Ducati 172.4 +12.622
10 Enea Bastianini IT Gresini Racing MotoGP™ Ducati 172.3 +12.987
11 Luca Marini IT Mooney VR46 Racing Team Ducati 172.3 +13.962
12 Takaaki Nakagami JP LCR Honda IDEMITSU Honda 172.3 +14.002
13 Miguel Oliveira PT Red Bull KTM Factory Racing KTM 172.2 +14.456
14 Jack Miller AU Ducati Lenovo Team Ducati 172.2 +14.898
15 Alex Marquez ES LCR Honda Castrol Honda 171.6 +23.472
16 Raul Fernandez ES Tech3 KTM Factory Racing KTM 171.5 +25.862
17 Remy Gardner AU Tech3 KTM Factory Racing KTM 171.3 +28.711
18 Darryn Binder ZA WithU Yamaha RNF MotoGP™ Team Yamaha 171.3 +28.784
19 Stefan Bradl DE Honda HRC Honda 171 +31.943
20 Andrea Dovizioso IT WithU Yamaha RNF MotoGP™ Team Yamaha 147.6 42’57.6400
ΕΚΤΟΣ ΚΑΤΑΤΑΞΗΣ
Franco Morbidelli IT Monster Energy Yamaha MotoGP™ Yamaha 163.4 7 Laps
Pol Espargaro ES Repsol Honda Team Honda 172.8 14 Laps
Johann Zarco FR Pramac Racing Ducati 170.6 5 Laps
Fabio Di Giannantonio IT Gresini Racing MotoGP™ Ducati 171.2 22 Laps
BAΘΜΟΛΟΓΙΑ (ΔΕΚΑΔΑ, ΤΡΕΙΣ ΑΓΩΝΕΣ)
1 | 41AleixEspargaro | ES | Aprilia Racing | Aprilia | 45 |
2 | 33BradBinder | ZA | Red Bull KTM Factory Racing | KTM | 38 |
3 | 23EneaBastianini | IT | Gresini Racing MotoGP™ | Ducati | 36 |
4 | 42AlexRins | ES | Team SUZUKI ECSTAR | Suzuki | 36 |
5 | 20FabioQuartararo | FR | Monster Energy Yamaha MotoGP™ | Yamaha | 35 |
6 | 36JoanMir | ES | Team SUZUKI ECSTAR | Suzuki | 33 |
7 | 88MiguelOliveira | PT | Red Bull KTM Factory Racing | KTM | 28 |
8 | 5JohannZarco | FR | Pramac Racing | Ducati | 24 |
9 | 89JorgeMartin | ES | Pramac Racing | Ducati | 20 |
10 | 44PolEspargaro | ES | Repsol Honda Team | Honda | 20 |