Θα ήταν “άδικο” για την Yamaha το να περιορίζαμε την αρχική αναφορά μας στα μοντέλα της του 2016 στο «τρανσφορμέ» XSR 900, τη στιγμή που η δύναμη και το ενδιαφέρον βρίσκονται στο «εξωγήϊνο» ΜΤ 10. Μια μοτοσυκλέτα που αναμένεται με ενδιαφέρον σε Ευρώπη και Αμερική, και τα στοιχήματα για την τιμή της δίνουν και παίρνουν! Θα ακολουθήσει την πολιτική των άλλων ΜΤ (ιδιαίτερα του ΜΤ 09) που είναι ΠΟΛΛΗ μοτοσυκλέτα για τα χρήματα, ή θα κοστολογηθεί μετρίως ακριβά, όπως μια «γυμνή» YZF-R1;
Κατά τον Απρίλιο- Μάϊο που θα είναι διαθέσιμη στους έχοντες (ή στους τυχερούς εκτός Ελλάδος συναδέλφους μοτοσυκλετιστές) θα τα μάθουμε όλα, αν και καλό θα ήταν να παίρναμε μια πρώτη γεύση στην δημοσιογραφική παρουσίαση (δεν ξέρουμε τίποτα γι’ αυτό, αλλά κανείς πρέπει πάντα να ελπίζει!).
Τι είναι η ΜΤ 10; Το αντίπαλο δέος της Ζ 1000, της S 1000 R και της GSX-S 1000, ή μια εντελώς διαφορετική μοτοσυκλέτα που μόνο στην όψη είναι «street fighter” (συγνώμη για το κλισέ), γιατί στην πραγματικότητα πρόκειται για μια πιο οικονομική και «οδηγήσιμη» YZF R1, we are one, και τα ρέστα; Ποτέ δεν μας άρεσαν στο MOTOSPORT οι συγκρίσεις ίππο προς ίππο και κιλό προς κιλό έτσι κι αλλιώς (γιατί, το αν ΘΕΛΑΜΕ ένα μηχανάκι και όχι ένα άλλο, ποτέ δεν εξαρτήθηκε απο 5 χ.α.ω. τελικής και 5 άλογα), οπότε θα περιοριστούμε στο συγκεκριμένο μοντέλο, που βεβαίως βρίσκεται στην ίδια κατηγορία με τα άλλα, και επίσης βεβαίως ακολουθεί την Ιαπωνική σχεδιαστική προσέγγιση στα «μεγάλα γυμνά», αυτή του «εντυπωσιασμού» (κι ας μην είναι όλα ακριβώς όπως (και εκεί που) θα επέβαλλε η αρμονία ή η υψηλή αισθητική -η Ιταλία, είπαμε, απέχει μερικές χιλιάδες μίλια).
H MT 10 όμως δεν χρειάζεται να κάνει προσπάθεια για να… «φοβίσει» και να προϊδεάσει: Πρόκειται όντως για την R1, με το ίδιο πλαίσιο και, ιδίως, το racing υπέρ-«κοντό» μεταξόνιο των 1400 mm. Λογικό είναι λοιπόν μια R1 χωρίς φαίρινγκ να φαίνεται άγρια και τρομερή! Εχει μάλιστα το ίδιο πηρούνι εμπρός, πλήρως ρυθμιζόμενο όπως το πίσω KYB, και τα ίδια φρένα, όπως και πίσω ελαστικό 190/55. Στο μοτέρ αρχίζουν οι διαφορές. Ναι, είναι το ίδιο, με crossplane στρόφαλο και «σούπερ καρέ» διαστάσεις (έτσι έλεγαν τα υπερτετράγωνα μοτέρ με τις κοντές διαδρομές), αλλά οι μπιέλες είναι ατσάλινες και όχι απο τιτάνιο, με αλλαγές στην εξάτμιση, στην εισαγωγή και στην ηλεκτρονική διαχείριση.
Ο στόχος είναι να μειωθεί η ισχύς και να αυξηθεί η απόκριση (κι άλλο;;;), και ακούγονται/εικάζονται νούμερα στην περιοχή των 160-170 ίππων, με βάρος 199 κιλών. Προσωπικά δεν βλέπω βέβαια γιατί να μην τους ταράξει όλους η Yamaha δίνοντας 180+ άλογα. Αφού τα έχει. Θα διστάσουν οι αγοραστές; Εδώ δεν πρόκειται ούτε για custom ούτε για neo retro. Αυτό το μηχάνημα είναι πύραυλος εδάφους-εδάφους τακτικού στρατού εναντίον αντάρτικου πόλης! Ε, αφού το σημαδεύεις το κτίριο με τους εχθρούς, βάλε παραπάνω γόμωση να το κάνεις σκόνη!
Πάμε να δούμε μερικές ακόμα διαφορές, που βρίσκονται στο επόμενο «πιο ακριβό» τμήμα των σημερινών μοτοσυκλετών, δηλαδή στα ηλεκτρονικά. Η ΜΤ 10 ΔΕΝ έχει το εξαιρετικό συστημα IMU της R1 με τα γυροσκόπια και τα επιταχυνσιόμετρα, και δεν πειράζει γιατί δεν είναι μοτοσυκλετα πίστας αλλά δρόμου (φυσικά τα track days είναι στο πρόγραμμα αλλά αναφέρομαι σε αγωνιστικές καταστάσεις). Διαθέτει όμως ένα πλήρες πακέτο ηλεκτρονικών, με τρία προγράμματα ισχύος (απο τα οποία το στάνταρντ είναι πάρτα όλα, το Α έχει ίδια ισχύ αλλά «γλυκαίνει» την απόδοση και το Β είναι για γλύστρα και βροχή), γκάζι «by wire», ΑBS, και- το σημαντικότερο- τρείς ρυθμίσεις traction control. Το «πρόσθετο» είναι το cruise control, στην τετάρτη, πέμπτη και έκτη, με λειτουργία πάνω απο τα 50 χ.α.ω
Η Yamaha λέει ότι η μοτοσυκλετα είναι άνετη και κατάλληλη για μεγάλα ταξίδια, κι εδώ ας κάνουμε παύση να το εξετάσουμε αυτό, βλέποντας τη φωτογραφία της σε σύγκριση με αυτή της YZF-R1: Η ΜΤ έχει τη σέλλα πιο χαμηλά και λίγο πιο μπροστά, και τα μαρσπιέ το ίδιο, ενώ το ανασηκωμένο τιμόνι βρίσκεται (σχετικά) χαμηλά, δίνοντας στον αναβάτη ελαφρά “γυρτή” εμπρός (όχι “σκυφτή”) στάση, ανάλογα με το ύψος του βέβαια-στοιχηματίζω ότι τα μέτρια και κάτω αναστήματα θα ψάχνουν άσφαλτο με τις μύτες, αλλά θα περιμένω να ανακοινώσει η εταιρεία το ύψος σέλλας (που δεν το λέει ακόμα, μαζί με την δύναμη και το βάρος) πριν αποδεχθώ το μοιραίο (η γεωμετρία των supersport αυτές τις διαστάσεις επιβάλλει). Το μικρό «φαίρινγκ»/κάλυμμα της οθόνης-ταμπλώ, δείχνει ότι όντως παρέχει προστασία «διώχνοντας» τον αέρα πάνω απο το κράνος στα πολλά, ενώ οι δύο μικροί προβολείς φυσικά είναι σήμα κατατεθέν R1, και είναι πανίσχυροι και led, όπως όλα τα φώτα στη μοτοσυκλετα. Το κάλυμμα που κάνει το ρεζερβουάρ να φαίνεται ψηλό και ογκώδες δεν είναι στην πραγματικότητα τόσο ψηλό και ογκώδες (!) και αναρωτιέμαι, πάντα συγκρίνοντας τις φωτογραφίες, αν η MT δεν θα μπορούσε να μετατραπεί σε καθαρόαιμη πίστας με κανονικά fairing κτλ. Φυσικά, ένα τέτοιο μηχάνημα είναι βάση ονείρου για κάθε «μετατροπέα» και βελτιωτή που σέβεται τον εαυτό του, και πρόκειται να δούμε τρελλά πράγματα (ήδη έχουν αρχίσει το διαδίκτυο).
Στο πάλαι ποτέ «ταμπλώ», τώρα συναντάμε μια οθόνη led που φαίνεται -αλλά δεν είναι- σαν της R1 και έχει πλήθος ενδείξεων, μέχρι και ένδειξη αλλαγής ταχυτήτων που ρυθμίζεται στις σ.α.λ. που θέλετε. Αποτυγχάνοντας στο να εντοπίσω την ακριβή χρήση αυτού του gadget στην συγκεκριμένη μοτοσυκλετα, προχωρώ στον συμπλέκτη «ολίσθησης», που έχει ένα μικρό μοχλό εσωτερικά για να κάνει πιο απαλή τη μανέτα στο τράβηγμα, και όταν αισθάνεται αντίρροπη δύναμη στο φρενάρισμα/κατέβασμα, εμπλέκει τους δίσκους για να μην αναπηδήσει ο πίσω τροχός. Αυτό είναι απλό αλλά ΠΟΛΥΤΙΜΟ. Σίγουρα πιο χρήσιμο στην οδήγηση απο τον…φορτιστή για το τηλέφωνό σας που ναι, διαθέτει η ΜΤ 10 (σαν μοτοσυκλέτα…πόλης;). Χρήσιμο κι αυτό αλλά όχι απαραίτητο. Οπως δεν ήταν απαραίτητο το φλούο πράσινο στις ζάντες, αλλά πάλι, τι ξέρω εγώ; Ας πάρω το μπλε.
Είναι γεγονός ότι κάθε καινούργια άφιξη και προσπάθεια σε μια ανταγωνιστική κατηγορία, φροντίζει να έχει ένα προβάδισμα απέναντι στις ήδη υπάρχουσες. Η Yamaha MT 10 δεν χρειάστηκε να προσπαθήσει πολύ, γιατί είχε δύο πλεονεκτήματα «απο χέρι». Το πρώτο (το εμπορικό), η σειρά ΜΤ που κάνει θραύση παντού και είναι πληρέστατη, ξεκινώντας απο το ΜΤ 03 για τα νέα διπλώματα (ιδανικό μηχανάκι πόλης), πηγαίνοντας στο γρήγορο και οικονομικό «all rounder» ΜΤ 07, προχωρώντας στο «σατανικό» ΜΤ 09 και στέλνοντας τον αγοραστή σε δυό-τρία χρόνια στην κορυφή που θα ήθελε και θα επιθυμούσε. Το δεύτερο (το τεχνολογικό), είναι η YZF R1 του 2015-16, με την οποία η ΜΤ 10 μοιράζεται κινητήρα και πλαίσιο. Μπορεί να μην έχει τα πλήρη ηλεκτρονικά της υπέροχης (και κορυφαίας value for money) supersport, αλλά είναι πολύ κοντά. Αρα, αναμονή για την τιμή! Δεν την βλέπω στα $ 9.999 όπως οραματίζονται και εύχονται οι «στερημένοι» απο Ευρωπαϊκές προδιαγραφές Αμερικανοί, αλλά αν βρεθεί χαμηλότερα απο τον Ευρωπαϊκό ανταγωνισμό (κάτι που αναμένεται) και στα ίδια πλαίσια με τον Ιαπωνικό, έχει τα φόντα να γίνει best seller (εκεί που υπάρχουν ακόμα μοτοσυκλέτες τουλάχιστον!).
{AG}yamaha mt 10{/AG}