Η Επίσημη Αντιπροσωπεία της Triumph ΗΛΙΟΦΙΛ Α.Ε., έκανε τα εγκαίνια του νέου της showroom (και γραφείων) στην Καλλιρρόης 14, με ένα μεγάλο και ζωντανό πάρτυ. Πoλύς κόσμος, δυνατή μουσική, openbar, πλούσια μπουφέ που γέμιζαν και άδειαζαν με ταχύτητες… Moto2 (έρχεται η στιγμή που οι κινητήρες της Triumph θα “ζωντανέψουν” την μεσαία Κατηγορία του MotoGP όπως θα δούμε πιο κάτω), και οι ευγενικοί ιδιοκτήτες Ν. και Φ. Ηλιόπουλοι, πανταχού παρόντες, είχαν ένα ζεστό χαιρετισμό για κάθε γνωστό, ή και “άγνωστό” τους, προσκεκλημένο (ή και περαστικό) φίλο της μοτοσυκλέτας.
Η (νέα) διεύθυνση είναι γνωστή στους φίλους της Εγγλέζικης φίρμας, μιά και εκεί λειτουργούσε για χρόνια η έκθεση και το Service Triumph του Γ. Πιερράκου (το Service έχει μεταφερθεί λίγο πιό πάνω, στην συμβολή της Λεωφ. Βουλιαγμένης). Το κατάστημα όμως τώρα είναι “αγνώριστο” γιατί έχει ανακαινιστεί πλήρως και διακοσμηθεί σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα της εταιρείας, ενώ ο ημιόροφος φιλοξενεί τα γραφεία. Ο εκθεσιακός χώρος είναι αρκετός για καλή παρουσία όλης της γκάμας, αλλά και της προσεγμένης σειράς αξεσσουάρ και ειδών ένδυσης αναβάτη.
Eυχόμαστε, με την σειρά μας, τα καλύτερα για την εταιρεία και για τις μοτοσυκλέτες που αντιπροσωπεύει, με τις τρείς βασικές τους “οικογένειες”: Τις πολύ εμπορικές (και πολύ “in”) σε όλο τον κόσμο Bonneville (και όλες τις εκδόσεις τους που βασίζονται στα νέα μοτέρ), τις δικύλινδρες και τρικύλινδρες “adventure” Explorer Tiger σε πολλές και πλήρως εξοπλισμένες με κάθε σύγχρονο ηλεκτρονικό βοήθημα εκδόσεις, και τέλος τις τρικύλινδρες street triple που είναι πραγματικά ΚΑΛΕΣ σπορ μοτοσυκλέτες (τις οποίες ο κόσμος θα πρέπει να γνωρίσει καλύτερα). Ας ελπίσουμε ότι η πολυαναμενόμενη βελτίωση των οικονομικών της χώρας μας, θα ανοίξει τον δρόμο και για την “επιστροφή της μοτοσυκλέτας” στην Ελλάδα, ένα δρόμο στον οποίο η Triumph κρατάει “δικαιωματικά” μια λωρίδα.
ΤRIUMPH HΛΙΟΦΙΛ A.E. Καλλιρρόης 14, Αθήνα, Τηλ. 210 7488251, e-mail info@eliofil.gr, www.triumphmotorcycles.gr
ΤRIUMPH MOTO 2 2019
H EXTERNPRO ETOIMAΣΕ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΜΟΤΕΡ ΔΟΚΙΜΩΝ ΜΕ ΤΑ ΝΕΑ ΕCU
Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά: Οταν το 2010 καταργήθηκε η κατηγορία των “καθαρόαιμων” εργοστασιακών racing δίχρονων 250, την θέση της πήρε η “ενδιάμεση” κατηγορία Μοtο2, που σαν στόχο είχε να μειώσει το κόστος αγοράς (ή leasing) των μοτοσυκλετών αλλά και να ενισχύσει τον συναγωνισμό. Η διοργανώτρια Dorna, πάντα σε συνεργασία και συνεννόηση με την Τεχνική Επιτροπή της F.I.M., τις επίσημες ομάδες και τα εργοστάσια, επέλεξε ενα σχήμα στο οποίο όλες οι ομάδες και αναβάτες θα είχαν ακριβώς ίδιας απόδοσης “σφραγισμένους” κινητήρες, τους οποίους θα τοποθετούσαν σε “πρωτότυπα” πλαίσια του κατασκευαστή της επιλογής τους (κυρίως Kalex και Suter, ενώ εκτός της Moto3, συμμετέχει και στο MotoGP αλλά και στην Moto2 η ΚΤΜ). Με άλλα λόγια ίδιο format με αυτό της Moto3, όπου χρησιμοποιούνται μονοκύλινδροι τετράχρονoι κινητήρες 250c.c. ίδιας απόδοσης για όλους, στη θέση των δίχρονων Racing 125. Όσο κι αν αυτές οι αλλαγές αφαίρεσαν απο τις κατηγορίες των δίχρονων racers την εργοστασιακή τους αίγλη, είναι γεγονός ότι δεν γινόταν να συνεχίσουν τα δίχρονα να κυριαρχούν στις πίστες την στιγμή που είχαν εξαφανιστεί απο την πραγματική ζωή, οπότε οι κατασκευαστές δεν ήταν πρόθυμοι να χρηματοδοτούν και να επενδύουν σε κάτι που δεν μπορούσαν πια να πουλήσουν.
Μετά απο συζητήσεις (να το πούμε “πλειοδοτικό διαγωνισμό”;) μεταξύ των εργοστασίων, η Dorna υπέγραψε το 2010 συμφωνία με την Honda για αποκλειστική χρηση των τετρακύλινδρων κινητήρων CBR 600, οι οποίοι θα ήταν σε απολύτως νορμάλ μορφή παραγωγής. Στη συνέχεια, τους καινούργιους κινητήρες παρέλαβε η Ελβετική Geo Technology, που επίσης υπέγραψε συμβόλαιο με την Dorna για την τριετία 2010-11-12, η οποια θα φρόντιζε να τους μετατρέψει για αγωνιστική χρήση, να τους φέρει σε όσο το δυνατόν πανομοιότυπη απόδοση και φυσικά να τους ανανεώνει, είτε με καινούργιους είτε με ανακατασκευασμένουες, καθε τρείς αγώνες.
Η ομάδα της ExternPro με τον γενικό διευθυντή Trevor Morris (τρίτος απο αριστερά)
Το 2013 μια νέα εταιρεία, η ExternPro που έχει έδρα στο “τεχνολογικό πάρκο” της πίστας Motorland στην Aragon με επικεφαλής τον γνωστό τεχνικό των GP Trevor Morris, ανέλαβε τους κινητήρες της Moto2, και η συνεργασία σε τεχνικό επίπεδο ήταν τόσο επιτυχημένη (όπως θα δουμε πιο κάτω), ώστε ανανεώθηκε όχι μόνο για την επόμενη τριετία αλλά και για την “νέα εποχή Moto2” που αρχίζει το 2019 με τους τρικύλινδρους κινητήρες των 765c.c. της Triumph. H εταιρεια εχει 7 άτομα μόνιμο προσωπικο, τον τεχνικό διευθυντή Trevor Morris, τον τεχνικό ηλεκτρονικών συστημάτων τον υπέυθυνο δυναμομετρησεων, τον υπευθυνο αναταλλακτικών και τρέις τεχνικούς που λύνουν και δένουν τους κινητήρες. ‘Oλοι οι εργαζόμενοι είναι Ισπανοί εκτός του Morris, και μάλιστα χωρίς προηγούμενη σχέση με τους αγώνες, μια και προσελήφθησαν με τους όρους της Ισπανικής κυβέρνησης για το τεχνολογικό πάρκο της Aragon, που δίνει κίνητρα για απασχόληση των κατοίκων της περιοχής. Δύο άτομα της εταιρείας ακολουθούν τους όλους τους αγώνες προσφέροντας ενημερωτική (κυρίως) βοήθεια, ενώ οι ομάδες μπορούν μονο να κάνουν εργασίες συντήρησης, δηλαδή αλλαγή λαδιών και δίσκων συμπλέκτη, τίποτε άλλο. Οι ζημιές ήταν σπανότατες αυτά τα χρόνια, και συγκεκριμένα μόνο 5 σπασμένα μοτέρ σε σύνολο 1.000.000 αγωνιστικών χιιομέτρων. Όλοι οι αναβάτες της Moto2 μαζί, κάνουν κατά μέσο όρο 90.000 αλλαγές ταχυτήτων σε κάθε αγωνιστικό διημερο, ενώ τα μοτέρ περνούν τις 17.000 σ.α.λ. στα κατεβάσματα, μια πραγματικά σκληρή ζωη για τα “blue printed” CBR 600 της Moto2!
Aλλά για να αντιληφθούμε πλήρως το πως “λειτουργεί” το όλο σύστημα με τους κινητήρες της Moto2 (και πως θα είναι τα πράγματα απο το 2019 με τα μοτέρ Triumph), ας δούμε το τι γίνεται μέχρι τώρα. Η ExternPro παραλαμβάνει τα ολοκαίνουργια μοτέρ των CBR 600 απ’ ευθείας απο τις γραμμές παραγωγής της Honda, και κατόπιν τα λύνει εντελώς και τα ετοιμάζει για αγωνιστική χρήση, χρησιμοποιώντας αποκλειστικά εξαρτήματα απο το εργοστασιακό racing kit του εργοστασίου για τα WSS 600, δηλαδή κεφαλή, εκκεντροφόρους, ελατήρια βαλβίδων, αλτερνέϊτορ και γρανάζι πρώτης σχεσης, καθώς και το racing ECU της Honda. Tα εμβολα, ο στρόφαλος, οι μπιέλλες και το κιβώτιο ταχυτητων με τον συμπλέκτη ολίσθησης, είναι όλα νορμάλ εξαρτήματα CBR 600. To ECU του κιτ της Honda έχει όριο τις 15.600 σ.α.λ. και δεν διαθέτει ηλεκτρονικά βοηθήματα, αλλά εν πάση περιπτώσει όλα τα ECU ελέγχονται απο την ExternPro και ο οργανωτης (Dorna) μπορεί ανά πασα στιγμή να τα αλλάξει μεταξύ των αναβατών και των ομάδων, κατά την διάρκεια του αγωνιστικου τριημέρου. Έτσι, η πρώτη ταχύτητα γίνεται πιο μακριά, αλλά το κιβώτιο κατά τα άλλα παραμένει στάνταρντ. Οι κινητήρες κατόπιν τοποθετούνται σε ένα εξελιγμένο δυναμόμετρο, και λειτουργούν για δύο περίπου ώρες ώστε μολις παραληφθούν απο τις ομάδες να είναι “στρωμένοι” και να μποροπυν να χρησιμοποιηθούν αμέσως στο όριο. Στη διάρκεια όλης αυτής της διαδικασίας, ο στόχος είναι η απολύτως ίδια απόδοση όλων των κινητήρων. Το συμβόλαιο της ExternΡro με την Dorna ορίζει ως όριο διαφοράς το 3% της μέγιστης ισχύος των 130 ίππων (άλλο αν στην πραγματικότητα τα μοτέρ πλησιαζουν τους 140 ίππους). Η Externpro έχει φτάσει στο 1% διαφοράς απόδοσης μεταξύ των κινητήρων (σε μετρήσεις 60 κινητήρων, οι διαφορές μεγιστης ισχύος ήταν 1,2 ίπποι!), οι οποίοι στη συνέχεια “σφραγιζονται” σε τέσσερα σημεία ωστε να μην μπορούν να επέμβουν οι μηχανικοί των αναβατών, και δίνονται με κλήρωση στις ομάδες. Κάθε τρείς αγώνες ή με την συμπλήρωση 1500 χιλιομέτρων, ο κάθε αναβάτης παίρνει έναν εντελώς καινούργιο ή ανακατασκευασμένο κινητήρα, ενώ ο δικός του πηγαίνει για ανακατασκευή. Αυτό το “rotation” των κινητήρων δεν διαρκεί επ’ άπειρον φυσικά, γιατί κάθε μοτέρ μπορεί να ανακατασκευαστεί μέχρι τρείς φορές, και κατόπιν παίρνει τη θεση του ένα καινούργιο που ξεκινά τον ίδιο κύκλο των τριών ανακατασκευών. Η Exrternrpo έχει περίπου 200 “ενεργούς” κινητήρες σε κύκλο ανακατασκευής, και με αγγελίες διαθέτει προς πώληση (χωρίς εγγύηση) όσους έχουν συμπληρώσει τις τρείς ανακατασκευές, σε νορμάλ μορφή, χωρίς το σύστημα ψεκασμού, αλλά με την πρώτη ταχύτητα να παραμένει πιο μακριά. Η τιμή τους είναι 1250 Ευρώ έκαστος, ενώ υπάρχει ο όρος της απόλυτης απαγόρευσης χρήσης του κινητήρα για αγωνιστικούς σκοπούς (προφανώς για λόγους ασφαλείας και αστικής ευθύνης).
Η Triumph τώρα, έχει ήδη εξελίξει το αγωνιστικό κιτ του κινητήρα της Street Τriple και έχουν γίνει πολλές δοκιμές απο το εργοστάσιο και απο δοκιμαστές αναβάτες, καθώς και απο δημοσιογράφους. Φυσικά και οι κατασκευαστές πλαισίων έχουν κάνει το ίδιο, προσαρμόζοντας νορμάλ κινητήρες Street Triple στα πλαίσιά τους, αφού οι διαστάσεις του τρικύλινδρου μοτέρ επιβάλλουν δομικές αλλαγές και πολλές δοκιμές (γενική διαπίστωση, ότι το “στενότερο” μοτέρ που θα βελτιώσει το κράτημα, με τα περισσότερα κυβικά, την ροπή αλλά και τα ηλεκτρονικά βοηθήματα, θα “μεταμορφώσει” κυριολεκτικά την κατηγορία της Moto2).
Καλά όλα αυτά, αλλά οι κινητήρες που θα χρησιμοποιηθούν το 2019 στους αγώνες, δεν έχουν ακόμα “κατασκευαστεί”/προετοιμαστεί απο την ExternΡro! Για πρώτη φορα δε απο συστάσεως Moto2, θα χρησιμοποιηθεί κοινό για όλους ECU της Magneti Marelli, που όπως είπαμε θα έχει και ηλεκτρονικά βοηθήματα οδήγησης (traction control, lift control κ.α., όμοια μεν, όχι όμως όσα διαθετει το ECU του MotoGP). Η πρώτη δοκιμή του νέου ECU θα γίνει στις19 Ιουνίου στην Motorland Aragon, αλλά επειδή το ECU της Marelli (θα) φτάνει τις 14.000 σ.α.λ. ενώ ο στάνταρντ κινητήρας της Street Triple έχει όριο τις 12.400 σ.α.λ., για την ασφάλεια των μοτέρ των δοκιμών, η ExternΡro ετοίμασε μερικούς “ειδικούς” κινητήρες Street Triple έτσι ώστε με το ECU της Magneti Marelli, θα φτασουν σε απόδοση πολύ κοντά σε αυτή που θα έχουν τα μοτέρ του 2019 (δεν είναι γνωστή η ακριβής ισχύς, αλλά τα μοτέρ Honda CBR 600 Μοto 2 δίνουν “σχεδόν” 140 ίππους οπότε σίγουρα περιμένουμε σημαντική αύξηση). Οι κινητήρες αυτοί δεν θα είναι οι τελικές αγωνιστικές εκδόσεις του τρικύλινδρου μοτέρ, αλλά πάντως αυτή θα ειναι η πρώτη φορά που θα βγουν στην πίστα κινητήρες της Triumph με το νέο ΕCU. Στις 21, 22 και 23 Νοεμβρίου στην Jerez, οι κινητήρες του 2019 θα παραδοθούν στις ομάδες και στους κατασκευαστές πλαισίων, έτοιμοι, με το τελικό ECU, για να αρχίσει η προετοιμασία για το 2019 και τις πρώτες χειμερινές δοκιμές του καινούργιου χρόνου. Μέχρι τότε, ετοιμαζόμαστε για αναβάθμιση των επιδόσεων της Moto2 (και ολόκληρης της κατηγορίας, που “θα πλησιάσει” λιγο παραπάνω τα MotoGP, γιατί τώρα βρίσκεται 10 χρόνια πίσω), και κρατάμε ανοιχτά τα χρονομετρα για να καταγράψουμε τις διαφορές ταχύτερων γύρων. Και δεν θα πρεπει να μας διαφεύγει, ότι με την χρήση των ηλεκτρονικών βοηθημάτων οι αναβάτες της Moto2 θα αποκτήσουν εξοικείωση με τον τρόπο οδήγησης που αυτά επιβάλλουν, άρα θα είναι πιο “έτοιμοι” για το πέρασμα στο ΜotoGP (κάτι που είναι η επιδίωξη όλων, και των αναβατών αλλά και των παραγόντων του Σπορ).