MOTO GP, ΓΑΛΛΙΑ, LE MANS: Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΕΡΔΙΖΕΙ (ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΑ “ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ”!)
Όπου “καλύτερος”, φυσικά ο ταχύτερος απο όσους είχαν την ίδια μοτοσυκλέττα. Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σ’ αυτή τη δύσκολη, απαιτητική και “γερασμένη” πίστα τα Yamaha ήταν μακράν τα κορυφαία σε απόδοση (το αποδεικνύει το 1-2 αλλά και η κούρσα του Σμιθ με το “ιδιωτικό” Μ1), οπότε συγχαρητήρια στον Λορένθο που νίκησε σχετικά εύκολα επί ενός ΤΑΧΥΤΑΤΟΥ Ρόσσι. Αλλά επειδή σπάνια τα πράγματα είναι όπως φαίνονται, ας πάμε και λίγο πιο βαθειά. Πρώτα λοιπόν, η πίστα. Το “τερραίν” επι του οποίου καλούνται να συναγωνιστούν εργοστάσια, ομάδες και οδηγοί. Το Le Mans, μια γραφική πόλη μία ώρα μακριά απο το Παρίσι, ανήκει στο δημοτικό Διαμέρισμα La Sarthe, και εκεί στην αρχή του 20ου αιώνα ξεκίνησε, σε χωματόδρομο φυσικά, ο αρχαιότερος αγώνας αυτοκινήτων του κόσμου, που και σήμερα είναι ο διασημότερος: Οι 24 ώρες του Λε Μαν. Στα σχεδιαγράμματα που αναρτώνται, θα δείτε πως η “πίστα” των 21 χιλιομέτρων έμπαινε μέσα στην πόλη στην αρχή (αριστερά), και κατόπιν η διαδρομή άλλαξε, δεχόμενη συνεχείς βελτιώσεις για λόγους ασφαλείας μέχρι τις μέρες μας. Το 1965, φτιάχτηκε η μόνιμη “μικρή” πίστα ταχύτητας “Bugatti” όπου γίνεται σήμερα το MotoGP αλλά και το διάσημο 24ωρο Endurance των μοτοσυκλεττών, ενώ τα αυτοκίνητα συνεχίζουν στην μεγάλη, κλασική, διαδρομή. Εκεί, μέρος της τοπικής Εθνικής οδού αποτελεί την μεγάλη ευθεία Mulsanne των 6χλμ., όπου στα τέλη της δεκαετίας του 1980, τα πρωτότυπα C έφταναν τελικές άνω των 400 χ.α.ω. Η FIA τo 1990 για λόγους ασφαλείας όρισε το μέγιστο μήκος των ευθειών στις πίστες στα 2 χλμ. και γι’ αυτό δημιουργήθηκαν τα δύο σικαίην που φαίνονται στο σχήμα. Στην “μικρή” πίστα Bugatti τώρα, οι μοτοσυκλέττες πάντα αντιμετώπιζαν μεγάλα προβλήματα και η FIM επέβαλλε πολλές αλλαγές για να δώσει την άδεια τέλεσης αγώνων παγκοσμίου. Κατ’ αρχάς, η εκκίνηση, η μεγάλη κερκίδα, τα πιτ και η πανγρήγορη “κουρμπα” (και όχι στροφή) Dunlop κάτω απο την ιστορική “γέφυρα” με το λογότυπο της φίρμας, είναι τα σημεία που η διαδρομή συμπίπτει με αυτή του 24ωρου αυτοκινήτων. Το σικαίην Dunlop, προστέθηκε ακριβώς για να “κόψει” την ταχύτητα και να μπορέσει να γίνει GP μοτοσυκλεττών, και οι αλλαγές συνεχίστηκαν από το 2000 και μετά, όσο δηλαδή τα γκάζια δυνάμωναν. Τελευταία προσθήκη ασφαλείας, η ελαφριά αριστερή κλίση πριν την δεξιά La Chapelle, η οποία έχει διπλό apex και ακολουθεί μετά απο “απότομη” κατωφέρεια γιατί η πίστα έχει υψομετρικές διαφορές 60 μέτρων, όπως φαίνεται στη φωτογραφία (είναι η στροφή και το σικαίην Dunlop). Ακριβώς στην είσοδο της La Chapelle είχαμε τις πτώσεις σήμερα, γιατί οι αναβάτες φρενάρουν υπό κλίση και σε κατηφόρα και χάνουν τον μπροστινό (όχι, αυτό είναι το μόνο “χάσιμο” για το οποίο ΔΕΝ υπάρχει ηλεκτρονικό”σώσιμο”!!!). Αν όμως μελετήσετε την πίστα, και συγχωρήστε με για την υπό κλίμακα “σύγκριση” με μια δική μας (!), θα διαπιστώσετε ότι έχει πολλές αργές στροφές μετά απο μεγάλες ευθείες, κι αυτό την κάνει -στα επίπεδα του παγκοσμίου βεβαίως- μια πίστα για “γκάζι-φρένο” και όχι “ροής”. Οι μοτοσυκλέττες συνεχώς πρέπει να φρενάρουν απο τα 230 στα 70, και μετά να επιταχύνουν σε κοντές ή μεγαλύτερες ευθείες, με μόνη την Dunlop να αποτελεί πραγματικά γρήγορη στροφή. Ετσι οι Ducati GP15 με την απίστευτη δύναμή τους έκαναν θαύματα, οι Yamaha με το κράτημά τους (πραγματικοί διαβήτες!) είχαν άνετη και ΑΣΦΑΛΗ υπεροχή έναντι των άλλων εργοστασίων και το 1-2 ήταν εσωτερική υπόθεση και φυσιολογικό αποτέλεσμα. Και για να κλείσουμε με την Υamaha έχω παρατηρήσει ότι διεθνώς οι σχολιαστές αποφεύγουν να συνδέσουν την αναγεννημένη απόδοση του Λορένθο με την ανανέωση του συμβολαίου του. Πιθανόν να συμβαίνει και αυτό όμως. Θα το δούμε στο Μουτζέλλο, την “έδρα” του τρομερά δημοφιλούς Ρόσσι (οι κάπως “κρύοι” Γάλλοι θεατές τον αποθέωσαν), όπου αν ο Λορένθο καταφέρει να κάνει και τρίτο αγώνα υπεροχής, τότε θα αποκατασταθεί και σαν “εσωτερικό Νο1” της ομάδας. Τώρα σύμφωνα και με τα όσα είπαν μηχανικοί και οδηγοί μετά τον αγώνα, είναι σαφές ότι στις προβληματικές δοκιμές του Σαββάτου ο Ρόσσι ψαχνόταν με τα ηλεκτρονικά (γιατί μετά τις νίκες του δεν του αρκούν πλέον τα βάθρα δεύτερης και τρίτης θέσης), δεν τα πήγε καλά, και σήμερα δοκίμασαν ένα νέο συνδυασμό που τον αποκάλεσαν “ζαριά” (gamble) και ευτυχώς τους βγήκε. Βοήθησε και ο τέλειος καιρός με τις υψηλές θερμοκρασίες ενώ όλοι είχαν ίδιες γόμμες με soft πίσω. Που είναι τα Honda λοιπόν και τι συνέβη; Τίποτα: Λάθη, άγχος πτώσης και βαθμολογίας, αλλαγές χωρίς αποτέλεσμα (νέο ψαλλίδι) και νευρικότητα, έφεραν τον Μαρκέθ έκτο σκιά του εαυτού του, για να “ξυπνήσει” έξη γύρους πριν το τέλος και να τερματίσει αξιοπρεπώς τέταρτος. Ο Πεντρόθα, “μαγκωμένος” απο την απραξία, έπεσε απο ένα λάθος (ναι, στην κατηφορική) και συνέχισε πιο πολύ για προπόνηση, που θα του φανεί χρήσιμη για τη συνέχεια. Για λίγο μάλιστα φάνηκε να κλέβει την …τελευταία θέση απο τον Μελάντρι αλλα ο Ιταλός την…ανέκτησε! (Η πρόωρη είσοδος της Aprilia στο MotoGP -φέτος αντί του 2016- έχει καταστροφικά αποτελέσματα για την φήμη και τις τρέχουσες πωλήσεις superbike της εταιρείας αυτή τη στιγμή. Θα πρέπει να αποσυρθεί και να συμμετέχει σε επιλεγμένους αγώνες σαν wild card. Η εικόνα αυτή είναι τραυματική για την πολυνίκη φίρμα με τους αμέτρητους τίτλους και δεν δείχνει να βελτιώνεται αφ’ ενός, ενώ αφ’ ετέρου ό,τι κερδίσει σε συλλογή στοιχείων για το μέλλον, θα το έχει πληρώσει πανάκριβα σε πτώση πρεστίζ και πωλήσεων. Είναι πράγματα που φωνάζουν, αλλά καμμιά φορά οι εταιρείες παίρνουν όλες τις λάθος αποφάσεις, και σχεδόν πάντα αυτό οφείλεται σε εμμονές της διοίκησής τους). Ομως δεν τελειωσαμε με τον Μαρκέθ. Η “τρελλή” και πλαγιολισθαίνουσα κούρσα του γύρου της pole position, φυσικά θα σχολιάστηκε αρμοδίως, και η ομάδα (με πρώτο τον πατέρα του) οπωσδήποτε θα του συνέστησαν να μην κάνει τα ίδια στον αγώνα επι 28 γύρους και μάλιστα σε μια πίστα που περιμένει να σε ρίξει σε κάθε είσοδο. Ομως, όταν ένας οδηγός αυτού του επιπέδου που ΔΕΝ έχει πια την μηχανική υπεροχή, προσπαθεί να οδηγήσει “αλλιώς” και “πιο κρατημένα” απο ότι ξέρει, “χάνει τα πατήματά του” και πηγαίνει “ανεξήγητα” αργά. Γιατί καλά να μην ανέβει στο βάθρο, όχι όμως και να παλεύει όλο τον αγώνα με την “ιδιωτική” Μ1 του Μπράντλεϋ Σμιθ και τον Ιαννόνε με τον χτυπημένο ώμο! Ευτυχώς 6 γύρους πριν το το τέλος όρμησε, ξανά ευτυχώς στο πλασσάρισμα με ντριφτ στους 5 γύρους πριν το τέλος που το πίσω λάστιχο “δάγκωσε” στάθηκε τυχερός και γλύτωσε το high siding, και τέλος ευτυχώς για μας που είδαμε θέαμα, με καθαρό συναγωνισμό, σκέτο δέος για το Ducati και θαυμασμό για την προσπάθεια του Ιαννόνε (είχε πρόσφατα εξαρθρώσει τον ώμο του). Οσο για τον Μαρκέθ, για τον οποίον κάποιοι εύκολα θα έλεγαν: “τι να θαυμάσουμε, που ήρθε τέταρτος ο παγκόσμιος πρωταθλητής;”, θα υπενθυμίσω ότι όταν τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά και όταν το μηχανάκι σου έχει κάποιο προβλημα, μια τέταρτη θέση μπορεί να υπερβαίνει τη νίκη σε προσπάθεια και οδηγική αξία. Τέλος, δυο κουβέντες για την αρχή του αγώνα, και δεν αναφέρομαι στην μέτρια εκκίνηση του Μαρκέθ (το Ducati θα τον καθάριζε έτσι κι αλλιώς στην ευθεία μέχρι την πρώτη στροφή), αλλά στην κακή και ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ αντίδρασή του να ανακτήσει έδαφος μετά το αρχικό προσπέρασμα του Ιαννόνε που τον έστειλε τέταρτο. Αυτό το προσπέρασμα έγινε στην γρήγορη ανοιχτή Dunlop επειδή το Ducati ήταν ταχύτερο,όμως στη συνέχεια ο Μαρκέθ πλησιάζοντας το σικαίην άφησε τα φρένα και τους πέρασε όλους στην αριστερή, πηγαίνοντας φυσικά ευθεία γιατί δεν προλάβαινε να στρίψει αμέσως δεξιά. Κάπως φρενάρισε και το κράααατησε (!) στο όριο, αλλά μετά γύρισε σχεδον κάθετα στην πίστα στρίβοντας δεξιά μπροστά στο “μπουλούκι” που ερχόταν! Επειδή τον είχαν δεί κατάφεραν να τον αποφύγουν -βοήθησε και η τύχη- αλλά σε κάθε περίπτωση ήταν μια παρακινδυνευμένη κίνηση, ένα λάθος που όχι μόνο δεν του έδωσε κάτι (έμεινε τέταρτος) αλλά έθεσε σε κίνδυνο και τον αγώνα των άλλων. Τώρα, όλοι και ιδίως οι μηχανικοί έχουν δύο εβδομάδες μπροστά τους να προετοιμαστούν για το Μουτζέλλο. Ιταλοί και Ισπανοί αναβάτες έχουν θέματα να λύσουν εκεί. Γιατί αν και επίσης “παλαιάς κοπής”, η πίστα αυτή είναι “σύγχρονη” με την έννοια της “απλωμένης”, στρωτής οδήγησης, και θέλει ψυχή αλλά δεν έχει “παγίδες”. Μ’ άλλα λόγια, η υπεροχή των μοτοσυκλεττών δεν θα μετρήσει τόσο όσο οι φίλοι μας οι οδηγοί, που θυμηθείτε με, θα μας χαρίσουν show μοναδικό. Δ.Π.
{AG}moto gp le mans{/AG}