Oκτώ φορές έχει γίνει αγωνας του MotoGP στο Austin του Τέξας (C.O.T.A.- Circuit Of The Americas) απο το 2013 που εγκαινιάστηκε, επτά φορές έχει κερδίσει ο Μαρκ Μαρκέθ, με εξαίρεση το 2019 που έπεσε “μονος του” (κυριολεκτικα) ενω προηγείτο.
Αλλά η πιο σημαντική νικη του, όχι μόνο στην Αμερική αλλά ίσως και σε ολ΄όκληρη την καρριέρα του, ήταν η περυσινή, του 2021, όταν επανήλθε σχεδ΄όν “μισός” απο τις εγχειρήσεις και την αποθεραπεία που κράτησαν περισσοτερο από ένα χρόνο, και υπερβάλλοντας εαυτόν, κατάφερε να γρά΄ψει τρείς νίκες συνολικά (την δευτερη στο COTA) πριν ένας ακόμη τραυματισμός να απειλ΄ήσει ξανα την καρριέρα του, επηρεάζοντας (ξανά, μετά απο το 2011) την όρασή του.
Κατάφερε, με αποχή και θεραπεία, να επανέλθει φέτος. Εκανε δοκιμες με μια μοτοσυκλέτα που δεν του άρεσε, που δεν την ΄ένιωθε “δική του”. Δεν σταματησε να προσπαθεί, ούτε καν στην Ινδονησία με τις παράξενες συνθήκες και τα ακομα πιο παράξενα λάστιχα, ακόμα και όταν όλοι έβλεπαν (με πρώτο τον ίδιο) ότι ΔΕΝ γινόταν χρονος και ότι οι πτωσεις ήταν συνεχόμενες.
Δεν υπάρχουν δικαιολογίες για την τρομερή του πτωση στο warm up πριν απο δυόμιση εβδομάδες. Ο,τι είπε ο Πουίγκ για τα λάστιχα, ήταν σωστό. Ο,τι είπε ο Ταραμάσκο (της Michelin) ήταν επισης σωστό. Ο, τι έκαναν όλοι οι άλλοι αναβατες, και αυτοί που είχαν αλλά και αυτοί που δεν είχαν μεγάλα προβλήματα με τα Michelin του 2018/22, επισης σωστό. Άρα; Αρα, ο Μαρκέθ δεν συμβιβαστηκε στην ιδέα της “συνθηκολόγησης” και της προσπαθειας συλλογής βαθμών, αλλά ήθελε να πάει για κορυφή (κάτι που τελικά, ΄λόγω βροχής στον αγώνα, θα ήταν όχι απλά εφικτό, αλλά πολύ πιθανό). Μονο που στο warm up δεν έβρεχε. Και το “ξαφνικό” high side ειδικά σε εκεινο το σημείο, δεν το περίμενε, γιατί δεν έπρεπε να συμβεί (δηλαδή δεν το προκάλεσε συνειδητά ο ίδιος, όπως θα γινόταν π.χ. σε μια εκτός ή “επι” ορίων προσπαθεια για χρόνο στο Q1 ή στο Q2).
Πισω στο νοσοκομείο, και παλι επεισοδιο διπλωπίας για τρίτη φορά (και δεύτερη συνεχόμενη, αλλά πιο ήπιο) και παλι συντηρητική θεραπεία, και παλι παρακολουθηση του επόμενου GP απο την τηλεόραση, υπομονή, επιμονή και τελικά πήρε το ΟΚ να ταξιδέψει στην Αμερική, όπου, αν περάσει τον ιατρικό έλεγχο στην πίστα, θα συμμετάσχει κανονικά στον αγωνα.
Στο Austin, η πιστα των 5,5 χιλιομέτρων με τις “αμέτρητες” στροφές (20, οι 12 αριστερές και οι 8 δεξιές) και την μεγάλη ευθεία, ταιριάζει στο οδηγικό στυλ του Μαρκέθ, όπως τoυλάχιστον το εφάρμοζε σαν “ζευγάρι” με την περυσινή ΄έκδοση της RC 213 V. Φετος, όλα θα είναι διαφορετικά. Και ο ίδιος, χωρίς περιθωρια πτωσεων. Το γνωρίζει, αλλά σε αυτό το επιπεδο είναι εντελώς αυθαίρετο το να λες ότι κάποιος “θα οδηγήσει προσέχοντας να μην πέσει”! Δεν γινονται αυτά στο MotoGP, όπου η δεκάδα χωρίζεται απο μερικά δέκατα, και αν δεν κανεις χρόνο στις δοκιμές έχεις χάσει τον αγωνα απο χέρι.
Λοιπόν, είναι “κωμικά” αυτά που διαβαζουμε (σε ξένα μέσα φυσικά, γιατί εδώ αναρτώνται τα copy paste σε google translation), σαν προβλέψεις σχετικά με το τι έχει και τι δεν έχει σκοπο να κάνει στο COTA ο Μαρκ Μαρκέθ! Σοβαρά τωρα; Λένε: “Ο Μαρκέθ δεν θα προσπαθήσει για νίκη, αλλά να επανέλθει και να μαθει την μοτοσυκλέτα, μπλα μπλα μπλα”. Καλά… Ο Μαρκέθ θα παει όσο μπορεί, και όσο νιώθει (απο υγεία) ότι μπορεί. Αν δεν παει για νίκη, δεν θα είναι κάτι που θα επιδιώξει συνειδητά, αλλά λόγω του ταχ΄ύτερου ανταγωνισμού, που μόνο ο ίδιος (αυτό ισχύει για κάθε αναβατη) γνωρίζει, και μονο ο ίδιος “βλέπει” μέσα στην πίστα αν μπορεί να ακολουθήσει ή όχι. Χαμενες υποθέσεις δεν κυνηγάνε “απο πείσμα” οι επαγγελματίες.
Και ποιές είναι οι προβλέψεις; Πολύ εύκολο: Ο Μαρκ Μαρκέθ, έχοντας μείνει έξω απο έναν αγώνα (και τρείς εβδομαδες χωρίς training), δεν έχει πιθανότητες νίκης. Πέρυσι, η Αμερική ημερολογιακά τοποθετήθηκε προς το τέλος του Πρωταθλήματος, όταν ήδη είχε “επανέλθει” σε ρυθμό, και βελτιωνόταν συνεχώς. Φετος, μετά απο τραυματισμό και με την νεα μοτοσυκλέτα που ακόμα “την στήνει επάνω του”, εάν κερδίσει (ή ανέβει στο βάθρο), δεν θα οφείλεται στο ταλέντο του, αλλά στην υστέρηση των άλλων οδηγών και ομάδων. Και φέτος, μπορεί όλοι κάπου να υστερούν και κάπου να “πετάνε”, αλλά εναλλαξ, οπότε αποκλείεται να “κοιμηθουν” όλοι μαζί! (Εκτός αν παθουν ομαδικό jet lag!). Αυτή είναι η πρώτη μας εκτίμηση, και περισσότερα θα δουμε και θα ξέρουμε όλοι μετά τις δοκιμές της Παρασκευής.
Η πίστα του Austin πέρυσι είχε πολλά σαμαράκια που επηρέασαν και προβλημάτισαν τους αναβατες. Εδω και δύο εβδομάδες γίνονται έργα μερικής ασφαλτόστρωσης (με ολικό “ξήλωμα” απο το υπόστρωμα, όχι απλά “μπαλώματα”) και το οδόστρωμα θα είναι άψογο. Με την επιστροφή του Μαρκ Μαρκέθ να δίνει νέο ενδιαφέρον στην εκκίνηση, στον αγώνα και στο πρωτάθλημα, γίνεται σαφές ότι όσοι περισσοτεροι κορυφαίοι αναβατες παραμένουν ενεργοι και δυνατοί, τόσο καλύτερα και για το σπορ και για το θέαμα που απολαμβάνει ο τηλεθεατής.