Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΚΡΙΒΟ ΤΙΜΗΜΑ…
Ο Βίκτορ Στήμαν, Ολλανδός 22 χρονων και αναβατης της κατηγοριας SSP300 απο το 2019, υπεκυψε στα τραύματα που υπέστη στον Α’ αγωνα του Αλγκάρβε της περασμενης Κυριακής, όταν έπεσε στους πρωτους γύρους στην στροφη 14 (που οδηγεί στην ευθεία) και τον χτύπησε άλλος αναβατης (ο Jose Luis Perez Gonzalez, επισης με Kawasaki) με αποτέλεσμα να υποστεί βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.
Ο Στήμαν, που φέτος περασε απο την ΚΤΜ στην Kawasaki και ανεβηκε αμεσως στην κορυφή, κατακτώντας τέσσερις νικες σε Ολλανδια, Τσεχοσλοβακία, Γαλλία και Ισπανία (και παιρνοντας, μετά θάνατον, τη δεύτερη θέση στο Πρωτάθλημα πισω απο τον Άλβαρο Ντίαζ), μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο του Faro, αλλά η κατάστασή του δεν άφηνε περιθωρια αισιοδοξίας, μέχρι την τραγική καταληξη.
Δύο θανατοι νεαρων οδηγών, μετά και απο τον Μπέρτα Βινιάλες πέρυσι στην Χερέθ, στα SSP300 του WSBK.
Αν αυτό είχε συμβεί στο MotoGP, ειναι ΣΙΓΟΥΡΟ ότι θα είχαν ληφθεί προσθετα μέτρα ασφαλείας (πιο αποτελεσματικά απο τα ηλικιακά όρια που θεσπίστηκαν μετα τον χαμό του Βινιάλες).
“Φταίει” η απειρία των νεαρών αναβατών, όχι ως προς την οδήγηση αλλά ως προς το “μέτρημα” του κινδύνου;
“Φταίει” το ότι οι μοτοσυκλέτες είναι ιδιας δυναμικότητας, οπότε οι μάχες σωμα με σωμα οδηγουν σε ομαδικές πτωσεις όπου ποτέ δεν ξέρεις τι θα δεις όταν κατακαθίσει η σκόνη;
“Φταίει” το ότι αυτές οι μικρές και φτηνές μοτοσυκλέτες παραγωγής, ΔΕΝ είναι σε σχεδιαστικό και κατασκευαστικό επιπεδο τέτοιο που να τους επιτρέπει την “εκτός ορίων” αγωνιστική χρήση στο Παγκόσμιο, παρα τις βαριές μετατροπές;
“Φταίει” ή άκρατη και καποτε ανεξέλεγκτη φιλοδοξία και “ορμή” των παιδιων, των ομαδων και (συχνότατα) των γονέων τους, για διάκριση στον δρόμο που οδηγεί στις μεγαλύτερες κατηγορίες WSBK και, εν τέλει, στο MotoGP;
Ο,τι κι αν “φταίει”, ο θανατος είναι πολυ ακριβό τίμημα για ένα εισιτήριο που οδηγεί τις οικογένειες στον ισόβιο πονο.
Συλλυπητήρια στους γονείς, στους φίλους και στη μεγάλη Οικογένεια των αγωνων μοτοσυκλέτας που μολις έχασε ακομα ένα παιδί της.