Σήμερα το πρωί λοιπόν, ο μάνατζερ του Αντρέα Ντοβιτσιόζο Σ. Μπατιστέλλα, ανακοινωσε επίσημα ότι ο Ντόβι ΔΕΝ θα συνεχίσει με την Ducati το 2021! Είτε αυτή η δήλωση έγινε γιατί οι συζητήσεις είχαν φτάσει σε αδιεξοδο λόγω σημαντικών οικονομικών διαφορών (και η Ducati θα ανακοινωνε το διαζύγιο, οπότε την πρόλαβαν) είτε κάτι άλλο συνέβη (που προς στιγμήν είναι άγνωστο σε όλους), γεγονός παραμενει ότι αντί να του δείξει την πόρτα το εργοστάσιο, του γύρισε την πλάτη πρώτος αυτός, κάτι καθόλου συνηθισμένο ανάμεσα στους εργοστασιακούς αναβάτες. Τρομερή κίνηση τακτικης, που όμως δεν συνοδεύεται απο λεπτομερειες για το μέλλον του. Η ηλικία του δεν του επιτρεπει να περιμένει ένα χρόνο και να επανέλθει το 2022, ενώ ο μάνατζερ του δήλωσε ότι η αποχώρηση του απο την Ducati δεν σημαίνει ότι φεύγει απο το MotoGP.
Δύο τα ερωτηματικά: Ποιόν θα παρει στη θέση του το Ιταλικό εργοστάσιο, και που θα πάει ο ίδιος, τη στιγμή που η μόνη ελεύθερη θέση για το 2021 είναι η ορφανή του Ιαννονε στην Απριλια, την οποία ο Ιταλός ίσως κρατήσει αν τον Οκτώβριο που θα εκδικαστεί η υπόθεσή του στο CAS δεν πάρει πρόσθετη ποινή τριών ετών όπως εχει ζητήσει η WADA. Αλλά αν δεν μπορεί να πληρώσει τον Ντόβι η Ducati, θα μπορέσει η Aprilia; Εκτός κι αν η Piaggio, βλέποντας τον θρίαμβο της ΚΤΜ, αποφάσισε να βάλει το χέρι βαθεια στην τσέπη και να πάρει έναν έμπειρο οδηγό που θα μπορέσει να της φτιάξει την μοτοσυκλέτα (φέρνοντας μαζί του και πολλά απο τα μυστικά του V4 90 της Μπολώνια).
Τώρα για την άρνηση της Ducati να ικανοποιήσει τις οικονομικές απαιτήσεις ενός αναβάτη που είναι μαζί της οκτώ χρόνια, της έχει φέρει πολλές νίκες και τρείς συνεχόμενες δευτεριές στο Πρωτάθλημα (μάλιστα του ζήτησε να ΜΕΙΩΣΕΙ τις αποδοχές που παίρνει φέτος!), η πρώτη εντύπωση και η γενική αίσθηση είναι ότι κάνει ακόμα ένα λάθος. Και το λάθος αυτό θα γίνει ακόμα μεγαλύτερο αν στη θέση του πάρει τον Λορένθο (ναι, αυτόν που πριν εννέα μήνες ανακοίνωσε με συγκίνηση ότι αποχωρεί απο τους αγώνες). Σε κάθε περίπτωση, το χαστούκι που έδωσε ο Ντόβι στην Ducarti ήταν ηχηρό, και θα πάρει κάποιο διάστημα μέχρι να ξεχαστεί, αν και πάντοτε θα καίει τους αλαζόνες Ιταλούς με τις όμορφες μοτοσυκλέτες και την “μικροεγωϊστική” συμπεριφορά.