ΜΟΤΟGP, INDIA, RACE: «ΜΙΣΟ ΝΑ ΑΝΕΒΑΣΩ ΤΟ ΦΕΡΜΟΥΑΡ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ»!
Του Δημητρη Παπανδρέου
Οι αγώνες μπορουν να χαρακτηριστουν με τρείς τροπους/λεξεις: Σαν «όμορφοι», «δυνατοί» ή και «βαρετοί» (αν δεν συμβει τιποτα και ολοι κρατησουν τις θεσεις που ειχαν στην εκκινηση για 25 γυρους χωρίς προσπεράσματα), αλλά και με πιο σύνθετους περιγραφικους χαρακτηρισμούς, οπως «είχε αγωνία», «έφερε τα πάνω κάτω», «έγινε χαμός», «κριθηκε ο τίτλος» κτλ.
Για να συμβουν αυτα, ειναι απαραίτητο να υπαρξουν προσπερασεις, να υπάρξουν εγκαταλείψεις (συνηθως απο πτωσεις) και να υπαρξουν σημαντικες αλλαγες στην αποδοση των οδηγων.
Πως λοιπον θα μπορούσαν να γίνουν όλα αυτα μαζι; Μα με την εγκαινίαση μιας εντελώς καινούργιας πίστας, την οποία δεν θα εχουν δει ποτέ οι οδηγοι και δεν θα εχουν επισκεφθεί ποτε οι ομαδες και οι δοκιμαστες τους.
Εκεί, θα συμβούν δυο πραγματα: Πρωτον, οι αναβατες θα «χωριστούν» σε αυτους που θα την συμπαθησουν αμεσως και σε αυτους που δεν θα την βρουν και τοσο του γουστου τους, και καθως ολοι, οδηγοι και ομαδες, θα προσπαθουν να βρουν πατηματα και ρυθμίσεις, οι χρονοι που θα εχουν αρχισει απο πολυ ψηλα θα πεφτουν σταδιακα, αλλά οχι σε σημειο που θα αρχισουν να διακρινονται οι βασικες διαφορες των μοτοσυκλετων. Και δεύτερον, επειδη στις δοκιμες ολοι θα βρεθουν «κοντά» στους χρονους, θα επέλθει ένα ψυχολογικο boost που θα βοηθησει ειδικα τους αναβατες που εχουν δυσκολίες λογω αποδοσης μοτοσυκλετων (ή υπεροχης των άλλων) να ξεπερασουν το ψυχολογικο «φρενο», που τους κανει να κατεβαινουν χαμενοι απο τα αποδυτηρια.
Και παλι θα αναφερθουμε όπως στο προηγουμενο άρθρο για το Sprint, στις δηλωσεις ΠΡΟ του αγωνα δυο κορυφαιων που φετος δεν φαινονται σχεδον καθολου στην κορυφη ή περιξ αυτής, του Μαρκ Μαρκεθ (ο οποιος ειπε οτι η θεση της Honda είναι η δεκατη) και του Φαμπιο Κουαρταράρο που θεωρησε εξ’ αρχής χαμενο τον αγωνα αφου πιστευε οτι θα δεχόταν 0’’,3 στον γυρο μονο στη μεγαλη ευθεία. Και ποιο ήταν το τελικο αποτελεσμα; Απο ένα βαθρο ο καθενας στους δυο αγωνες, και γενική αποδοση πενταδας (ψηλής!).
Ας κανουμε μια σκεψη εδω: Αν μεχρι τωρα στην Ευρωπη το προβλημα και των δυο αυτων γρήγορων αναβατων ήταν ΜΟΝΟ οι μοτοσυκλετες τους, τι έγινε ξαφνικα στην Ινδία; Εγινε κανενα θαυμα στην αεροπορικη μεταφορά; Οχι βεβαια! Και η Μ1 και η RCV ήταν ακριβως ίδιες με τον τελευταιο αγωνα, στο Μιζανο. Αρα, αυτο που συνεβη στην άγνωστη σε ολους Ινδικη πιστα Buddh International Circuit, ήταν α) η κατω του απολυτου αποδοση των Ducati/Aprilia/KTM (το όριο σε φρενα στριβοντας, και επιταχυνοντας απο 60 μοιρες βγαινοντας, κανει τη διαφορα μεταξυ νικης και πτωσης και λογω απουσίας δοκιμων και data, στην Ινδια δεν το πλησίασαν), και β) η θετικη ψυχολογία των οδηγων Yamaha και Honda που δεν είδαν αγεφυρωτες διαφορες και οδηγησαν οπως μπορουν και ξερουν.
Αυτη η άποψη μενει να επιβεβαιωθει (ή οχι) στην Ιαπωνια, όπου οι ομαδες (και η Michelin) έχουν πληρη data και κατεβαινουν έτοιμες για χρονους ρεκορ απο την πρωτη δοκιμη της Παρασκευής. Αν οι Μαρκέθ και Κουαρταράρο βρεθουν ξανα στο βάθρο, λογικα θα υπαρξουν ερωτηματικά και για το παρον και για το μελλον.
RACE DAY!
Πως λοιπον θα χαρακτηριζαμε τον αγωνα της Κυριακης, τον πρωτο στην Ινδικη πιστα των 111.000 θεατων (που θα μονιμοποιηθει στο ημερολογιο λογω των κολοσσιαιων πωλησεων δικυκλων στην πολυπληθεστερη χωρα του κόσμου); Μαλιστα. Ας ξεκινησουμε απο την απολυτη κυριαρχια Mπετζεκι, που δεν αποτέλεσε έκπληξη, αφου ολοι (οι συνάδελφοί του) ήξεραν οτι δεν πιανεται, και έκαναν υπολογισμους για την δευτερη θεση. Απο τις θεωριες που αναπτυξαμε πριν σχετικα με τις καινουργιες πιστες, φυσικα εξαιρουνται οι απολυτως κορυφαιοι της (καθε) χρονιάς, δηλαδη οι οδηγοι του “Ducati Cup” (οπως αποκαλουν το φετινο πρωταθλημα οι φιλαθλοι σε ολο τον κοσμο). Μετα απο 13 αγωνες και 13 Sprints λοιπον, η διαμορφωση της βαθμολογίας δεν αφηνει αμφιβολιες και αμφισβητησεις για το ποιοί τα εχουν καταφερει καλυτερα μεχρι τωρα, με νικες, βαθρα και καλους τερματισμους. Kαι αυτοι οι τρεις (με σειρα βαθμολογιας) είναι οι Μπανιάϊα, Μαρτίν και Μπετζεκι, και οι τρείς με Ducati, oι δυο πρωτοι με GP23 και ο Μπετζέκι με την GP22.
Επειδη γινεται πολυς λογος για την αποδοση ειδικα του Μπανιάϊα, κατι φυσικο επειδη ειναι ο Παγκοσμιος Πρωταθλητής του 2022 και (ακομα) πρωτος στην προσωρινη βαθμολογία, ας δουμε τις επιδοσεις τους στους πρωτους 13 αγωνες:
Ο Μπανιάϊα λοιπον που ειναι πρωτος με 292 βαθμούς, σε 13 αγωνες GP (κανονικους) βαθμολογηθηκε μονο στους 8 και έχει παρει 5 νικες. Δεν πηρε βαθμους σε τεσσερις αγωνες επειδή έπεσε, και σε έναν δεν ξεκινησε λογω τραυματισμου. Στα 13 Sprint βαθμολογηθηκε στα 11 και ειχε 4 νικες. (Συνολο 9 νικες και 7 «0» απο εγκαταλειψεις).
Ο Χορχε Μαρτιν με 279 βαθμους, απεχει πλέον μονο 13 βαθμους απο τον Μπανιάϊα. Στους 13 αγωνες GP εχει μονο δυο εγκαταλείψεις αλλά και «μονο» δυο νικες. Στα 13 Sprint δεν έχει καμμια εγκαταλειψη και έχει παρει 4 νικες (Συνολο 6 νικες και μονο δυο «0»).
Ο τριτος της βαθμολογίας Μαρκο Μπετζεκι με 248 βαθμους, στους 13 αγωνες GP έχει δυο εγκαταλειψεις και 3 νικες. Στα 13 Sprint έχει επισης δυο εγκαταλειψεις και 1 νικη. (Συνολικα 4 νικες και 4 «0» απο εγκαταλείψεις).
Με δεδομενο το οτι οποιος πηγαινει για νικη «ρισκαρει» περισσοτερο, ο Μπανιάϊα βρισκεται δικαια στην κορυφη λογω των 9 νικών, αν και ακριβως οπως περυσι, ειχε τουλαχιστον τρείς πτωσεις απο λαθη. Αυτα τα λαθη προήλθαν απο την προσπαθεια να συγκεντρωσει βαθμους (προσπερνωντας οποιον βρισκεται μπροστα του, αν δεν ειναι πρωτος ο ίδιος), ενώ ειναι σαφες οτι κανει λιγοτερα λαθη οταν βρισκεται επικεφαλης. Ας μην ξεχναμε οτι είναι ο αναβατης –στοχος ολων των άλλων και βρίσκεται συνεχως υπο την πιεση των αναβατων Ducati, που έχουν το όπλο για να τον συναγωνιστουν και φυσικα θελουν να δειξουν οτι ειναι άξιοι για μια εργοστασιακη θεση. Αυτο εξασφαλιζει συνεχεις νικες και (τους τρεις φετινους) τίτλους για το εργοστασιο, αλλά είναι ιδιαιτερα επιβαρυντικο για τον αναβατη της επισημης ομαδας. Το ότι δεν εχει τον ετερο εργοστασιακο μαζι λογω των τραυματισμων και της πτωσης αποδοσης του Μπαστιανινι, στην συγκεκριμενη περιπτωση «είναι καλο» για τον Μπανιάϊα, γιατι ο Μπαστιανινι, αν ήταν στην περσινη του φορμα (και οποτε επανελθει σ’ αυτην), θα θελει παση θυσία να αποδειξει το θεώρημα οτι «ο πιο σκληρος αντιπαλος ειναι ο ομόσταυλος»!
Βλεποντας τα νουμερα των άλλων δυο διεκδικητων του τιτλου, φαινεται οτι ο πιο συστηματικος ΚΑΙ γρηγορος ειναι ο Μαρτιν, με συνεχεις τερματισμους αλλά και 5 (συνολικα) νικες, ακολουθωντας με φανατισμο και προγραμμα μια στρατηγικη τίτλου, που αν συνεχιστει μεχρι τέλους μπορεί να ανταμοιφθει (η διαφορα των 13 βαθμων με (7×2) 14 αγωνες να απομενουν δεν θεωρείται ουσιωδης).
Ο Μπετζεκι απεχει 31 βαθμους απο τον Μαρτίν και 44 απο τον Μπανιάϊα και βρισκεται ΠΟΛΥ μεσα στο παιχνιδι του τιτλου, αν και επειδη οι διαφορες ειναι μεγαλες (εκτός αν πεφτουν ολοι συνεχως), ο κυριος ρολος που θα παιξει θα είναι να «κοβει» βαθμους απο τους άλλους δυο, «ρυθμιζοντας» τις μεταξύ τους βαθμολογικες αποστασεις.
Κρινοντας απο την περσινη πορεία του Μπανιάϊα ο οποίος εκανε λαθη στο πρωτο μερος του πρωταθλήματος «αφηνοντας» τον Κουαρταράρο να ξεφυγει, αλλά υπηρξε αλανθαστος στο δευτερο μερος καλυπτοντας 91 βαθμους και φτανοντας στον τίτλο, υποθετουμε οτι αν ξεπερασει τα προβληματα συγκεντρωσης που τον οδηγουν στα λαθη (και κυρίως να μην εφευρίσκει δικαιολογίες γι’ αυτα οπως κανει συχνα, κατι που δεν αρεσει στον κοσμο), θα φτασει στον τίτλο. Ομως άλλο να καλυπτεις 91 βαθμους με την Ducati απεναντι στην εμφανως πιο αργη Yamaha, και άλλο το να κρατας πισω τους διψασμενους για νικες Μαρτίν και Μπετζέκι με τις ΙΔΙΕΣ μοτοσυκλετες. Ετσι, το «Ducati Cup» του 2023 μπορει να μην εχει συναγωνισμο αναμεσα στα εργοστασια αλλά κραταει το ενδιαφερον με την μαχη των τριων αυτων αναβατων, που οπως δειχνουν τα αποτελέσματά τους, υπηρξαν μεχρι στιγμης οι καλυτεροι και δικαιως εχουν βρεθει στις τρεις πρωτες θεσεις της καταταξης. Την Κυριακη στην Ιαπωνια θα ξερουμε περισσοτερα, γιατι εκτος απο τις μαχες στην πιστα, αυτο που μετραει ιδιαιτερα πλεον ειναι η ψυχολογία.
Οπως στο Sprint έτσι και στον αγωνα η μαχη θα δινοταν μεταξυ των τριων Ducati, αυτη τη φορα με τον Μπετζέκι να μην αντιμετωπιζει απρόοπτα (μα τι ήταν αυτος ο εμβολισμος απο τον αδελφο Μαρινι, τετοια δεν πρέπει να γινονται σε οδηγους της ιδιας ομαδας, χρειάζεται προσοχη, ειδικα αν ο ένας πηγαινει για τίτλο). Και παρ’ ΄οτι έφυγε τριτος, ο Μπετζέκι περασε αέρα Μαρτιν και Μπανιάϊα πριν κλείσει ο πρώτος γύρος, και αμεσως άρχισε να απομακρυνεται για να εξαφανιστεί λιγο αργοτερα, δεν τον εβλεπαν καν! Απο εκεινη τη στιγμη ξεκινησε μια «βαθμολογικη μαχη» μεταξυ Μαρτιν και Μπανιάϊα, γιατι και οι δυο ήθελαν τους βαθμους της δευτερης θεσης. Πισω τους πλασσαριστηκε ο Μαρκ Μαρκέθ και ακολουθουσαν οι Κουαρταράρο, Μιρ (που «επεστρεψε» σε καλη φορμα ανακτωντας εμπιστοσύνη, αυτό εδειξε στην Ινδια τουλαχιστον), Ζαρκο, Μπιντερ, Α. Εσπαργκαρό και Μορμπιντέλλι.
Ο αγωνας αυτος χαρακτηριστηκε απο το ενδιαφερον που του έδωσαν οι εγκαταλειψεις, και ετσι, οπως στον πεμπτο γυρο ο Μαρτιν περασε δευτερος αφηνοντας τριτο τον Μπανιάϊα, ο Μαρκέθ (που ειχε περασει 9 γυρους το Σαββατο στο το Sprint κυνηγωντας τον Ιταλο) θεωρησε οτι μπορεί να περασει διεκδικωντας ένα δευτερο βαθρο, αλλά στην αργη στροφη 1 έχασε για λιγα μετρα τη γραμμη του και έπεσε, προσπαθωντας χωρίς αποτελεσμα να «σωσει». Δεν άφησε την μοτοσυκλετα, και συνεχισε στην 16η θεση, χανοντας μονο 10’’, αλλά παρα την καλη του κουρσα τερματισε ένατος. Σε δηλωσεις του σχετικα με τους λογους της καλης αποδοσης των Honda στην Ινδία, ειπε οτι η πιστα «εμοιαζε» με αυτη των ΗΠΑ (Austin) επειδη ειχε καποιες αργές στροφες (πρωτης), και δεν εδειχνε η μοτοσυκλέτα τις αδυναμιες της. Μαλιστα.
Ο Κουαρταράρο ανεβηκε τεταρτος με τον Μιρ πεμπτο αλλά χωρις να τον απειλει, ενω η μαχη για την δευτερη θεση μας εδωσε ομορφες φασεις, με τον Μαρτίν να αντεχει στις επιθεσεις του Μπανιάϊα μεχρι τον 12ο γυρο. Στον 13ο ο Μπανιαϊα περασε, και φανηκε να κανει μια μικρη διαφορα, αλλά φτανοντας στην στροφη 5 έπεσε άτσαλα και άμεσα απο εμπρος φρενο, πριν προλαβει καν να στριψει. Ετσι με τον Μπετζεκι μόνο του να γυρίζει κάπου μακρια, το βαθρο θα συμπληρωναν οι Μαρτίν και Κουαρταραρο, σε έναν αγωνα δυσκολο, λογω ζεστης. Σε συνδυασμο με την υγρασία οι συνθηκες ήταν αρνητικες και επικινδυνες για τους οδηγους, γι’ αυτό και η διαρκεια του αγωνα μειωθηκε απο τους 24 στους 21 γυρους.
Αλλά τα απροοπτα δεν ειχαν τελειωσει: Το φερμουάρ της φορμας του Μαρτίν ειχε ανοιξει, και αν δεν καταφερνε να το κλεισει θα έπρεπε να δεχτει ποινη (στην αντιστοιχη περυσινη περιπτωση με την φορμα του Κουαρταράρο που την άνοιξε για να αφαιρεσει τον θωρακα, υπηρξε ποινη 3’’ στα αποτελέσματα, μετα τον αγωνα). Αλλά ο Μαρτιν ήταν «οδηγος σε αποστολη», rider in a mission, και με δυο αποφασιστικες κινησεις το ανέβασε εν κινησει τεσσερις γυρους πριν το τέλος, χανοντας μονο ενα δευτερολεπτο απο τον Κουαρταράρο. Τωρα, πως άνοιξε; Αλλοι ειπαν οτι δεν ειχε ασφαλισει σωστά απο την εκκίνηση, κι άλλοι οτι καποια στιγμη το άνοιξε ο ιδιος επειδη υπεφερε απο την τρομερη ζεστη. Το πρωτο ισχυει.
Οπως λοιπον ο αγωνας εμπαινε στον τελευταιο γύρο, και ο Μπιντερ ειχε καταφερει να περασει τον Μιρ (ιδιαιτερα θετικο για την αποδοση του Μιρ το να κρατησει τοσους γυρους πισω του το ΚΤΜ), ο Μαρτίν έχασε την (πολυ αργη, μετα την μεγαλη ευθεία) στροφη Νο 4 και ανοιχτηκε, βγηκε εκτος πιστας και γυρισε το κεφάλι του δεξια για να δει τον Κουαρταράρο να στριβει και να περναει δευτερος. Εκεί ειναι βεβαιο οτι άναψαν (ή έσβησαν!) καποια λαμπακια, γιατι μη θελοντας να χασει τη θεση και τους σοβαρους βαθμους (τεσσερις τον αριθμο, 16 του τρίτου αντι 20 του δευτερου), δυο στροφες αργοτερα, στην δεξια Νο 5 που οδηγει στo σικαιην (6-7), περασε απο εξωτερικη και «εκοψε» βιαια τον Κουαρταράρο που αναγκαστηκε να κλεισει το γκαζι και να σηκωσει την μοτοσυκλετα.
Ο τερματισμος ήταν ένας θρίαμβος του Μπετζέκι, μια σοβαρη προσπαθεια του (εξαντλημενου απο αφυδάτωση) Μαρτιν προς τον τίτλο, μια ιδιαιτερη ικανοποιηση για τον Κουαρταράρο που ανεβηκε -επιτελους- στο βαθρο στην πιστα που πιστευε οτι δεν θα καταφερει πολλά, μια πιστοποιηση της αξιας του Μπιντερ, μια ιδιαιτερα ευχαριστη και θετικη για την ψυχολογία του εμφανιση του Μιρ (που αμεσως ξεκινησε τις υπερ-αισιοδοξες δηλωσεις, μιλωντας για το βαθρο που θα μπορουσε να παρει, αν….), και μια καλη εισαγωγή ολων στους δυσκολους και απαιτητικους αγωνες εκτος Ευρωπης που τουε περιμενουν μεχρι το φιναλε του Νοεμβριου. Αρνητικη, απο καθε σκοπιά, η πτωση του Μπανιάϊα, αρνητικη η πτωση του Μαρκεθ (βιασυνη, ξανα, μολις είδε οτι μπορεί), αρνητικη η εγκαταλειψη απο τεχνικο πρόβλημα του Α. Εσπαργκαρό, και κατανοητο οτι με αυτές τις δυσκολες συνθηκες οι αναβατες έκαναν το καλυτερο δυνατο, γνωριζοντας οτι σε πεντε μερες θα έπρεπε να ειναι έτοιμοι να μπουν ξανα στην πιστα για τις δοκιμες του αγωνα της Ιαπωνίας.
Ραντεβου εκει, την Παρασκευη! Δ.Π.
AΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
1 25 72 Marco BEZZECCHI ITA Mooney VR46 Racing Team DUCATI 36’59.157 170.6
2 20 89 Jorge MARTIN SPA Prima Pramac Racing DUCATI 37’07.806 170.0 8.649
3 16 20 Fabio QUARTARARO FRA Monster Energy Yamaha MotoGP YAMAHA 37’08.012 169.9 8.855
4 13 33 Brad BINDER RSA Red Bull KTM Factory Racing KTM 37’11.800 169.7 12.643
5 11 36 Joan MIR SPA Repsol Honda Team HONDA 37’12.371 169.6 13.214
6 10 5 Johann ZARCO FRA Prima Pramac Racing DUCATI 37’13.830 169.5 14.673
7 9 21 Franco MORBIDELLI ITA Monster Energy Yamaha MotoGP YAMAHA 37’16.103 169.3 16.946
8 8 12 Maverick VIÑALES SPA Aprilia Racing APRILIA 37’16.348 169.3 17.191
9 7 93 Marc MARQUEZ SPA Repsol Honda Team HONDA 37’18.275 169.2 19.118
10 6 25 Raul FERNANDEZ SPA CryptoDATA RNF MotoGP Team APRILIA 37’25.661 168.6 26.504
11 5 30 Takaaki NAKAGAMI JPN LCR Honda IDEMITSU HONDA 37’27.678 168.5 28.521
12 4 88 Miguel OLIVEIRA POR CryptoDATA RNF MotoGP Team APRILIA 37’28.245 168.4 29.088
13 3 44 Pol ESPARGARO SPA GASGAS Factory Racing Tech3 KTM 37’28.885 168.4 29.728
14 2 43 Jack MILLER AUS Red Bull KTM Factory Racing KTM 37’30.481 168.3 31.324
15 1 6 Stefan BRADL GER LCR Honda CASTROL HONDA 37’34.939 167.9 35.782
16 51 Michele PIRRO ITA Ducati Lenovo Team DUCATI 37’48.399 166.9 49.242
ΔΕΝ ΤΕΡΜΑΤΙΣΑΝ
49 Fabio DI GIANNANTONIO ITA Gresini Racing MotoGP DUCATI 33’58.353 168.1 2 laps
1 Francesco BAGNAIA ITA Ducati Lenovo Team DUCATI 22’56.496 170.3 8 laps
41 Aleix ESPARGARO SPA Aprilia Racing APRILIA 20’17.339 162.9 10 laps
37 Augusto FERNANDEZ SPA GASGAS Factory Racing Tech3 KTM 11’00.146 163.9 15 laps
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
1 F. Bagnaia Ducati Lenovo Team 292
2 Jorge Martin Ducati Prima Pramac Racing 279
3 Marco Bezzecchi Ducati Mooney VR46 Racing Team 248
4 Brad Binder Red Bull KTM Factory Racing 192
5 Aleix Espargaro Aprilia Racing 160
6 Johann Zarco Ducati Prima Pramac Racing 157
7 Maverick Viñales Aprilia Racing 138
8 Luca Marini Mooney VR46 Racing Team 135
9 Jack Miller Red Bull KTM Factory Racing 109
10 Alex Marquez Gresini Racing MotoGP 108
11 Fabio Quartararo Monster Yamaha MotoGP 105
12 Franco Morbidelli Monster Yamaha MotoGP 77
13 Miguel Oliveira CryptoDATA RNF MotoGP Team 69
14 Augusto Fernandez GASGAS Factory Racing Tech3 58
15 Alex Rins LCR Honda CASTROL 47
16 Marc Marquez Repsol Honda Team 45
17 Fabio Di Giannantonio Gresini Racing MotoGP 43
18 Takaaki Nakagami LCR Honda IDEMITSU 40
19 Dani Pedrosa Red Bull KTM Factory Racing 32
20 Raul Fernandez CryptoDATA RNF MotoGP Team 29
21 Enea Bastianini Ducati Lenovo Team 25
22 Joan Mir Repsol Honda Team 16
23 Pol Espargaro GASGAS Factory Racing Tech3 11
24 Lorenzo Savadori Aprilia Racing 9
25 Jonas Folger GASGAS Factory Racing Tech3 9
26 Stefan_Bradl_ LCR Honda CASTROL 6
27 Michele Pirro Ducati Lenovo Team 5
28 Danilo Petrucci Ducati Lenovo Team 5
29 ΙkerLecuona LCR Honda CASTROL 0