Σε μερικές εβδομάδες (9, για την ακρίβεια!) πέφτει η σημαία για το πρώτο GP μιάς μακριάς και ΣΙΓΟΥΡΑ συναρπαστικής χρονιάς στο MotoGP. Kαι επειδή οι μνήμες είναι νωπές απο το 2015, καλό θα είναι να διδαχτούμε απο το “πάθημά μας” και να μην το επαναλάβουμε. Ποιό ήταν αυτό; Οτι, ως οπαδοί (με την καλή έννοια) και φανατικοί φίλαθλοι, “χρησιμοποιηθήκαμε” απο τους αναβάτες, τις ομάδες και τους υποστηρικτές τους για να ανεβάσουμε την δημοτικότητα και τα έσοδα της, όντως σπουδαίας, αυτής διοργάνωσης, “ξεχνώντας” το αγωνιστικό κομμάτι και ασχολούμενοι κυρίως με το κουτσομπολιό και την ίντριγκα. Αυτή η σελίδα έκρουσε τον κώδωνα (κοινώς καμπανάκι) απο νωρίς, την πρώτη φορά όταν στην επίσημη ιστοσελίδα του MotoGP άρχισαν να αναρτώνται κάτι εμπρηστικά κείμενα υπέρ των Ισπανών και την δεύτερη όταν ο Βαλεντίνο Ρόσσι έριξε το μπουρλότο με εκείνες τις δηλώσεις στη Μαλαισία. Η απλή πραγματικότητα που λέει ότι στους αγώνες όταν είσαι ο πιο γρήγορος φεύγεις μπροστά και καθαρίζεις, προφανώς ήταν γνωστή σε εκείνον (γι’ αυτό και έσπευσε να γυρίσει αλλού το παιχνίδι βλέποντας ότι μπορεί και να χανόταν στην πίστα) αλλά φαίνεται ότι διέφυγε απο τους αμέτρητους οπαδούς της χαρισματικής προσωπικότητάς του, οι οποίοι δεν ενδιαφέρονταν για ταχύτητες, ρεκόρ, επιδόσεις και νίκες, αλλά μόνο “για το δέκατο”. Τελικά η κατάσταση ξέφυγε (και ΟΛΟΙ έχουν ευθύνη γι’ αυτό) και καταφέραμε να “χαλάσουμε” ένα σπουδαίο Πρωτάθλημα, αφού οι ενστάσεις, οι συμπεριφορές, οι τιμωρίες, οι υπολογισμοί, οι συνεργασίες και ο “οπαδισμός” κάλυψαν το θαύμα της τεχνολογίας και της ακραίας οδήγησης που συντελείτο μπροστά στα μάτια μας. Αντί να κυττάμε και να συζητάμε το πως οδηγούν, περιμέναμε τα αποτελέσματα για να βρίσει ο ένας τον αγαπημένο αναβάτη του άλλου. Και αναφέρομαι σε ό,τι γινόταν γενικά και παγκοσμίως. Κρίμα κι άδικο για τους πρωταγωνιστές, αλλά και για όλους τους οδηγούς, τους τεχνικούς και τις ομάδες τους. Γιατί, καλοί μου φίλοι, οι αναβάτες, ασχέτως της εξωτερικής τους εικόνας και της μέγιστης ικανότητάς τους στην οδήγηση, άνθρωποι είναι σαν όλους εμάς. Κι ανάμεσά τους υπάρχουν συμπαθείς και αντιπαθείς, καλοί και κακοί χαρακτήρες, καθαρές προσωπικότητες και τσογλαναριά, ειλικρινείς άνθρωποι και ψευτράκοι, σοβαροί (“κύριοι”, που λέμε) και αλητάκοι. Γιατί να ασχοληθούμε με όλα αυτά αντί να μείνουμε στην πίστα; Και θα επαναλάβω ότι ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο πιο γρήγορος δεν έχει ανάγκη απο τίποτα: Καθαρίζει στον αγώνα και παίρνει το πρωτάθλημα. Αυτό που συνέβη πέρυσι (και έγινε η ζημιά), ήταν ότι βρέθηκε να διεκδικεί τον τίτλο βαθμολογικά ο μεγαλύτερος (στην ιστορία) και συμπαθέστερος, αλλά όχι και ο πιο γρήγορος. Η άποψή μου είναι ότι δεν πρόκειται να ξανασυμβεί κάτι τέτοιο (όχι φέτος τουλάχιστον), και θα δούμε πραγματική μάχη μεταξύ των ταχυτέρων. Ας δικαιολογήσω τώρα εκείνο το “κορόϊδα” του τίτλου που σίγουρα ενόχλησε: Η εταιρεία αξεσσουάρ VR 46 συμφερόντων Βαλεντίνο Ρόσσι, ανανέωσε το συμβόλαιο με τον Μαρκ Μαρκέθ για πώληση Τ-shirts με το νούμερο και το όνομα του Ισπανού (φωτ.). Ας “τρωγόμαστε” εμείς λοιπόν στα fora και στα sites, ενώ τα παιδιά κάνουν τις business τους. Και μιλώντας για “business”, είχαμε και την μεταγραφή του Lorenzo απο τα κράνη HJC στην Shark. Και μάλλον “τους την έκανε” ζητώντας τρελλά χρήματα (για να “διασκεδάσει” την κακή φήμη που είχε ο ίδιος δημιουργήσει με τα συμβάντα της θολωμένης ζελατίνας και της εσωτερικής επένδυσης που του κόστισαν δύο νίκες -όχι ότι δεν ήταν πραγματικά γεγονότα, αφού κανείς δεν είναι σε θέση να τα αμφισβητήσει). Ισως λοιπόν να απέτυχε η διαπραγμάτευση (κοινώς “παζάρι”) και στράφηκε στην (έτοιμη και πρόθυμη) Shark του Patrick Francois, με τον οποίο εικονίζεται πανευτυχής να υπογράφει συμβόλαιο. Η HJC πάντως, στις 20 Νοεμβρίου είχε επίσημη ανακοίνωση που έλεγε ότι “παρά τις κακοήθεις φήμες που ακούγονται, ο Χόρχε Λορένθο θα είναι ο κύριος πρεσβευτής των κρανών μας για το 2016” (πως μεταφράζεται αυτό στα Ισπανικά απο Κορεάτη μεταφραστή;;;). Για να δούμε τώρα, μια και είμαστε στη Yamaha, τι παίζει με μηχανές και οδηγούς. Για την Μ1, έγινε γνωστό ότι…αλλάζει θέση η τάπα του ρεζερβουάρ, και πηγαίνει στη σέλλα (φωτ.).
Εκτός απο αυτό το συγκλονιστικό νέο βέβαια, είναι σίγουρο ότι πολλές βελτιώσεις έχουν γίνει στον κινητήρα, αφού με τους νέους κανονισμούς “Factory”, ο κινητήρας ομολογκάρεται στις αρχές της χρονιάς, και η εξέλιξή του ΠΑΓΩΝΕΙ μέχρι το τέλος! Αρα, ότι θα δούμε “απο γκάζι” στον πρώτο αγώνα, αυτό και θα παραμείνει μέχρι τέλους (περισσότερα για τους νέους κανονισμούς πιο κάτω). Οσο για τους οδηγούς, συνεχίζει να προβληματίζει η συνύπαρξη Λορένθο και Ρόσσι στην ομάδα, αφού οι “κακές” σχέσεις τους κρατούν απο το 2009 (όταν ο rookie Λορένθο έκανε το…παν για να ΜΗΝ πάρει τον τίτλο ο ομόσταυλος Ρόσσι), και κανείς βέβαια δεν ξεχνά ότι ο Ρόσσι ουσιαστικά “πέταξε” δύο πολύτιμα και δυναμικά χρόνια απο την καρριέρα του (ίσως τα καλύτερά του) όταν πήγε στην Ducati φεύγοντας απο την Yamaha λόγω Λορένθο (και μόνο), και συγκυριακά εκείνη τη διετία η Ducati περνούσε την χειρότερη φάση της λόγω της άτυχης σχεδίασης “μη πλαισίου”. Ας δούμε λοιπόν πόσο “συνεργάσιμοι συνάδελφοι και επαγγελματίες” έγιναν μέσα σε τέσσερις μήνες οι δυό τους, γιατί στην EICMA- Μιλάνο στην παρουσίαση των νέων Yamaha, o πάγος μεταξύ τους ήταν τόσο εμφανής ώστε προκάλεσε αμηχανία και νευρικότητα στους παρουσιαστές, ακόμα και στον Πρόεδρο της Yamaha. Μιλήσαμε όμως για Ducati, και φυσικά το μυαλό αμέσως πηγαίνει στον νέο επίσημο δοκιμαστή των Ιταλών, στον Casey Stoner. Τον “μυστήριο” (σε συμπεριφορά) Αυστραλό, που απο το 2007 μέχρι το 2010 έδωσε στην Ducati 23 νίκες και έναν τίτλο! Και κατόπιν, ενώ ο ίδιος πέταξε για έναν ακόμη τίτλο με την Honda τo 2011, η Ducati έμεινε χωρίς ούτε μια νίκη για μια εξαετία! Βέβαια, οι φανατικοί φίλοι της φίρμας που εύκολα θα επαναλάβουν το γνωστό “μόνο ο Stoner μπόρεσε να πάει την Ducati”, θα πρέπει να έχουν υπ’ όψιν τους ότι δεν υπάρχει ΚΑΜΜΙΑ σχέση ανάμεσα σε εκείνη τη μοτοσυκλέτα και στις σημερινές MotoGP, οπότε ο τριαντάχρονος αναβάτης θα πρέπει να ξεκινήσει “απο την αρχή”. Δεν είναι γνωστό αν και σε πόσους αγώνες θα λάβει μέρος, και κάτι τέτοιο αποκλείεται να γίνει με την επίσημη ομάδα γιατί μπορεί να έχει μόνο δύο οδηγούς. Η αντικατάσταση ενός εκ των δύο ας μην συζητείται γιατί θα σημαίνει ποροσωρινή αποχή λόγω τραυματισμού (φυσικά παραμένει η πιθανότητα). Και ο Stoner για να έχει αποτελέσματα πρέπει να βγάλει πολλούς γύρους στη σέλλα, κάτι που περιορίζεται απο τους φετινούς κανονισμούς που επιτρέπουν για τις Factory (Yamaha, Honda και Ducati) μόνο πέντε ελεύθερες δοκιμές μέσα στη σαιζόν. Απο την άλλη μεριά, επιτρέπουν στα εργοστάσια να διαθέτουν όσες μοτοσυκλέτες θέλουν σε άλλες (ιδιωτικές) ομάδες, ενώ μέχρι το 2015 μπορούσαν να έχουν μόνο μέχρι τέσσερις (4) εργοστασιακές μοτοσυκλέτες συνολικά. Αρα ο Stoner μπορεί να είναι “μπαλαντέρ” και να τρέξει όποτε και με όποια ομάδα αποφασιστεί ή χρειαστεί, αφού όλες οι μοτοσυκλέτες θα είναι ιδίων προδιαγραφών με τις εργοστασιακές Ducati.
Οσο ευχάριστο και σημαντικό γεγονός κι αν είναι η, έστω “μερική”, επιστροφή ενός παγκόσμιου πρωταθλητή και μάλιστα σε μάχιμη ηλικία, ακριβώς επειδή “έχουμε καεί στο χυλό” με τις δηλώσεις, ρίχνουμε γιαουρτάκι και το φυσάμε για να δροσιστούν οι δηλώσεις του Stoner αμέσως μόλις υπέγραψε με την Ducati (κι αυτό έγινε μερικά …λεπτά αφ’ ότου η Honda ανακοίνωσε την λήξη της συνεργασίας τους -“στημένος” στην εκκίνηση για να γκαζώσει παράπονο περίμενε ο άτιμος!). Και αυτές οι δηλώσεις ήταν εναντίον του Μαρκέθ, τον οποίο “κατηγόρησε” ότι τον φοβήθηκε όταν ο Πεντρόθα αποχώρησε για την εγχείρηση, και έκανε ότι πέρναγε απ’ το χέρι του για να πείσει τον πρόεδρο Νακαμότο να ΜΗΝ δεχτεί τον Stoner για προσωρινό αντικαταστάτη! Ε, δεν είναι δηλώσεις αυτές, όταν μάλιστα ξέρεις ότι πέρυσι απο κάτι τέτοιες κουβέντες έγινε κόλαση. Εκτός βέβαια αν το κάνουν επίτηδες, αν μας δουλεύουν. Μπορεί κι αυτό. Εγώ πάντως αγώνες θα βλέπω, και είμαι σίγουρος ότι θα κερδίζει ο καλύτερος και ταχύτερος. Ε, μ’ αυτόν θα είμαι! Ας κλείσουμε με τους κανονισμούς που διαχωρίζουν τις μοτοσυκλέτες “Factory” απο τις άλλες (δεν είναι και πολλές!), με την κατάργηση της “Οpen” και την υιοθέτηση του κοινού ECU για όλους. Αυτό το ECU που ελέγχει ΟΛΑ τα ηλεκτρονικά, απόδοσης και κρατήματος, έχει εξελιχθεί απο κοινού απο την Dorna, την Marelli, την Yamaha, την Honda και την Ducati, και έχει στόχο να φέρει “πιο κοντά” την απόδοση των μοτοσυκλετών για να αυξηθεί ο συναγωνισμός. Οι κορυφαίοι οδηγοί λένε ότι θα είναι γύρω στο μισό δευτερόλεπτο πιο αργοί σε σχέση με πέρυσι. Θα τα δούμε όμως αυτά, απο τον πρώτο κιόλας αγώνα. Οι μοτοσυκλέτες ” Factοry” όπως είπαμε είναι η Honda, η Yamaha και πλέον η Ducati (λόγω των περυσινών βάθρων), και οι μη factory (πρώην “open”) η Suzuki και η Aprilia. ΟΛΕΣ, και οι μεν και οι δε, θα έχουν ίδιο ECU, ίδια χωρητικότητα ρεζερβουάρ στα 22 λίτρα (μέχρι το 2015 οι open μπορούσαν να έχουν 4 λίτρα παραπάνω) και ΙΔΙΑ λάστιχα, μια και στη νέα εποχή Michelin δεν θα υπάρχουν τα extra soft για τις open όπως πέρυσι. Οι Factory έχουν βέβαια κάποιους σοβαρούς περιορισμούς, με πρώτο αυτόν των κινητήρων, που μπορεί να είναι μέχρι 7 για κάθε οδηγό, ΧΩΡΙΣ να επιτρέπεται η εξέλιξη στη διάρκεια της σαιζόν! (Το 2015 επιτρέπονταν μόνο 5 κινητήρες ανα οδηγό, αλλά η εξέλιξη ήταν ελεύθερη). Τέλος, επιτρέπονται μόνο πέντε (5) μέρες ελεύθερων δοκιμών όλο το χρόνο. Αντίθετα, η Aprilia και η Suzuki, μπορούν να έχουν μέχρι 9 μοτέρ ανά οδηγό με ΕΛΕΥΘΕΡΗ εξέλιξη, και να πραγματοποιούν όσες ελεύθερες δοκιμές θέλουν, όπου θέλουν και με όποιους/όσους οδηγούς θέλουν, όλο το χρόνο. Αν όμως η απόδοσή τους βελτιωθεί και αρχίσουν να τερματίζουν στο βάθρο, τότε σταδιακά θα χάνουν αυτά τα προνόμια και θα πλησιάζουν τις Factory. Συγκεκριμένα, για κάθε νίκη θα παίρνουν 3 βαθμούς, για την δεύτερη θέση 2 βαθμούς και για την τρίτη 1 βαθμό. Αν συγκεντρώσουν 6 βαθμούς (π.χ. τρείς δεύτερες θέσεις), τότε άμεσα χάνουν το δικαίωμα ελεύθερων δοκιμών, και απο το 2017 θα αγωνίζονται σαν Factory. {AG}motogp16{/AG}
|