ΜΟΤΟGP, QATAR, SPRINT: ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΔΟΣΗΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΑΒΑΤΩΝ
Καμμία έκπληξη λοιπον, ακριβως οπως είχαμε προβλεψει, στην πρεμιερα της φετινης χρονιας. Οι 11 γυροι του Sprint στην «έγινε η νύχτα μέρα» πιστα, περασαν με τους οδηγους να επιδεικνύουν αυτοσυγκρατηση και «λογικη αναμονης», μη ρισκαροντας προσπερασματα παρα μονο αν ο εμπρός έκανε καποιο λαθος και τους άνοιγε ασφαλη είσοδο. Οι πρωταγωνιστες του 2023, σαν έτοιμοι απο καιρο, εδωσαν και παλι μαχη κορυφης, οπου ο Μαρτιν έφυγε πρωτος στην εκκινηση και τερματισε πρωτος (εννεα νικες στα Sprint περυσι, καλη αρχη με pole και νικη φετος), ενω ο Μπραντ Μπιντερ έμεινε μερικα δεκατα πισω του για 10 γύρους, αλλά στον 11ο και τελευταίο ο Μαρτιν απλά χρησιμοποίησε λιγα απο τα περιθωρια που (ήξερε οτι) είχε, και ξεφυγε προς την πρωτη, μαλλον «εύκολη», φετινη του σημαία. Και να επαναλαβουμε εδω, οτι οι Μαρτιν και Μπιντερ έχουν δείξει ότι είναι οι πιο «σκληροι» και αποφασισμενοι οδηγοι, κατι που φαίνεται στο πεισμα, στην επιμονή τους και ιδιως στις προσπεράσεις οπου δεν δισταζουν να περασουν «απο παντου» προκειμενου να κερδισουν μια θεση, εφ’ οσον βεβαια ειναι πιο γρήγοροι. No courtesy, μ’ άλλα λογια.
Η τρίτη θεση πηγε πανάξια στον «οδηγο της ημερας», που δεν ειναι άλλος απο τον Α. Εσπαργκαρο. Ο Μπανιάϊα προσπαθησε να παραμείνει τρίτος, αλλά έκαναν και οι δύο λαθη, με τον Ισπανο αναβατη της Aprilia να επωφελείται απο ένα άνοιγμα σε στροφη του Μπανιαϊα δυο γύρους πριν το τέλος και να κατακτα ένα πολυτιμο βαθρο, που συν τοις άλλοις έδειξε ποσο ανταγωνιστικη ειναι η Aprilia.
Η τεταρτη θεση του Μπανιάϊα δεν ειναι για να την πανηγυρίζει κιολας, αλλά και περυσι ο Ιταλός είχε παει «συντηρητικα» σε μερικα Sprint, δηλαδη δεν είχε επιμείνει με ρίσκο για μια θέση, περιμενοντας τον κανονικο αγωνα της Κυριακης με την υψηλη βαθμολογία του .
Στην πέμπτη θεση τερματισε ο Μαρκ Μαρκέθ, ο οποιος έδωσε μαχες προσπερνωντας διαδοχικα τον Ντι Τζιαναντονιο, τον Μιλλερ, τον Μπαστιανινι και τον Εσπαργκαρό. Εφτασε στον τροχο του (τοτε τριτου) Μπανιάϊα, αλλά ανοιχτηκε σε στροφη, τον περασε ξανα ο (ταχυτερος) Εσπαργκαρο και έχασε την επαφη με το γκρουπ των τεσσαρων της κορυφης, περνωντας τους τελευταίους γύρους με άμυνα εναντι του Μπαστιανιανι (που επισης δεν απέφυγε τα λαθη).
Αν θελαμε να κρίνουμε αυτον τον πρωτο αγωνα του Μαρκ Μαρκέθ, ακριβως επειδη εχει γινει τοσος λογος για την μεταγραφη του στην Ducati, μπορουμε να πουμε τα εξης: Κατ’ αρχας, δεν προκειται πια για τον οδηγο-αστραπη, για τον εξωγήϊνο που περναγε τους παντες απο παντού και μπορουσε να κανει θαύματα ακομα και στον τελευταίο γύρο καλυπτοντας δεκατα και δευτερολεπτα μεσα σε μερικες στροφες. Είναι ένας πολυ γρηγορος αναβατης που μπορεί να παλεψει στην κορυφη, αλλά ακριβως αυτο: Να «παλέψει», όχι να κυριαρχησει. Οι λογοι ειναι οτι έχει γινει πιο προσεκτικος, και αυτο, αν συνεχιστει, θα χρειαστουν λιγο χρονο να το συνηθίσουν οι τηλεθεατες, που (αυτο τουλαχιστον νιώθουμε εμείς) φοβουνται, βλέποντάς τον, σε ΚΑΘE στροφη ότι θα πεσει. Σιγουρα η Ducati είναι «άλλο πραγμα», φαινοταν άλλωστε η σταθερότητά της σε φρένα και εισοδους με το ακλονητο μπροστινο (ποσες φορες θα είχε «διπλωσει» η Honda, μετρησατε;!), αλλά και ο ίδιος δεν θυμιζε “στυλ” Μαρκ Μαρκέθ. Οδηγησε με πειρα και φυσικη ταχυτητα, και μεχρι να συνηθίσει «να κανει ό,τι θέλει» πανω στην μοτοσυκλετα, οπως κανουν π.χ. οι Μαρτίν και Μπανιάϊα, πραττει πολύ σοφα που δεν ρισκαρει (εντάξει, είχε ένα μικρό γλυστρημα οταν περασε στα φρενα τον Εσπαργκαρό και καταφερε να κρατηθεί και να στριψει, αλλά μονο αυτο). Γιατί, φανταστείτε τι θα γράφαμε τωρα αν είχε πεσει προσπαθωντας π.χ. να ξαναπεράσει τον Εσπαργκαρο. Αναμονη λοιπον, και το θέαμα έρχεται. Aς μην ξεχναμε οτι τερματισε μεν πεμπτος, αλλα μονο 1’’.8 πισω απο τον νικητη.
Επι του παρόντος, αν και ακόμα «μαθαίνοντας» την Ducati, έγραψε «στο καρνε» ονοματα σαν του Μπαστιανινι, του Τζιαναντονιο, του Μπετζεκι, του αδελφού του, κ.α., ονόματα που περυσι «δεν τον μέτραγαν» οπως προσπαθουσε μεταξυ φθορας και αφθαρσιας να φερει αποτελεσματα με την RCV (άγαλμα πρέπει να του κανει η Honda, γιατι καποια πραγματα δεν αγοραζονται, ουτε πληρωνονται).
ΤΡΟΜΕΡΑ τυχερος στην ατυχία του (και μαζί του τυχερό και το MotoGP) σταθηκε ο Τζιαναντόνιο, που έπεσε άσχημα σε μια έξοδο δευτέρας μεσα στη μεση της πιστας και μπροστα απο τον κοσμο που ερχόταν με το γκριπ του γκαζιου στριμενο δυο φορες, και με μαγικο τροπο ολοι τον απεφυγαν! Ευτυχως, οχι τέτοια απο την αρχή.
Στην έβδομη θεση ήρθε ο Α. Μαρκέθ, λιγο μπροστα απο τον εξαιρετικο Ακοστα (με το επισης εξαιρετικο Gas Gas, να τα λεμε κι αυτά). Η όγδοη θεση ειναι ενα πολυ καλο ξεκινημα (οχι «εντυπωσιακο» βεβαια), αλλά ο νεαρος Ισπανός δείχνει οτι προσαρμόστηκε ήδη «οδηγικα» στην κοκκινη μοτοσυκλετα και τωρα χρειάζεται εμπειρία και τριβή που μονο οι αγωνες μπορουν να του δωσουν. Το ότι στον πρωτο του αγωνα τερματισε μπροστα απο τους Βινιάλες, Μιλλερ, Μπετζεκι και Κουαρταραρο, λεει πολλά.
Ας τους δουμε έναν έναν: Ο Μαβερικ Βινιάλες είναι πολυ γρηγορος, αλλά οχι σταθερα γρήγορος. Γνωστο αυτο. Ο Τζακ Μιλλερ έδωσε καποιες μαχες στην αρχη αλλά γρηγορα υποχωρησε, τερματιζοντας εκτός βαθμολογίας. Ο Μπετζεκι με την κιτρινη μοτοσυκλετα της VR46 (φανταχτερά, αλλα όχι ιδιαιτερα όμορφα τα νεα χρωματα) βρισκεται σε φαση προσαρμογης στη νεα μοτοσυκλετα (GP23). Παντως, καταφερε στον τερματισμό να περασει τον Κουαρταράρο σε «φωτο φίνις» (έχουν τον ίδιο χρονο και μ.ω.τ.), ο οποιος στην δωδέκατη θεση ήταν η πρωτη Ιαπωνικη μοτοσυκλετα. Οι δυο «Αμερικανικες» Aprilia της Trackhouse (επίσης οχι ιδαιτερα ομορφα τα χρωματα τους) με Ολιβέϊρα και Φερνάντεθ ακολουθησαν, και στην 15η θεση βρισκουμε την πρωτη Honda, την εργοστασιακη RCV του Μιρ.
Ο Ζαρκό που ειχε κανει ο,τι μπορουσε στο Q1, έφερε την Honda LCR 16η, μπροστα απο την εργοστασιακη Yamaha του Ρινς (που αν ειχε μείνει στην Honda θα ήταν αυτη τη στιγμη ο αντικαταστατης του Μαρκέθ στο Big H), και πισω του, προς το τέλος πια, τερματισαν οι Α. Φερναντεθ και Τ. Νακαγκαμι. Τις δυο τελευταίες θεσεις, οπως και στις δοκιμές, μοιραστηκαν οι Μορμπιντέλλι (με την Ducati Pramac GP24, όμοια με αυτη του ομόσταυλου που κερδισε τον αγωνα 21” μπροστα του) και Λουκα Μαρινι (ο αντικαταστατης του Μαρκ Μαρκεθ στην εργοστασιακη Honda Repsol). Και παρ’ οτι καθε αναβατης που βρίσκεται και παραμενει στο MotoGP είναι σαφως ένας ικανότατος οδηγος, υπαρχουν περιπτωσεις σαν αυτων των δύο παιδιών, που δημιουργουνται κάποια ερωτηματικα: Του μεν Μορμπιντέλλι επειδη έχει τρια χρονια συνεχους πτωσης αποδοσης που σίγουρα κοστισαν στην Yamaha (κρατησε δυο χρονια τη θεση στην εργοστασιακη ομαδα), του δε Λούκα Μαρίνι επειδη η απόδοσή του το 2023 οφειλοταν κατα μεγαλο μερος στην μοτοσυκλετα του (οπως και αρκετων άλλων οδηγων Ducati), και είχε γραφτεί, σαν απορία, πως άραγε θα πηγαινε περυσι αν οδηγουσε Honda; Το είδαμε κι αυτο λοιπον. Βεβαιως και ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ έκανε που δεν ρισκαρισε εφ’ οσον ένιωθε οτι δεν μπορουσε και το μηχανακι δεν τον βοηθουσε, αλλά το ερωτημα είναι αν οι υπευθυνοι της Honda Repsol όντως πιστεψαν στο ταλεντο του και στην ικανότητά του να τους βοηθησει, υπογράφοντάς τον για δύο χρονια. Ας περιμενουμε κι εδω, αρχη ειναι ακομα, μπορεί και να εκπλαγούμε, αλλά έχουμε την άποψη οτι τουλαχιστον για τον Φρανκο Μορμπιντέλλι, υπαρχει ευνοϊκή μεταχειριση απο το «συστημα». Και δεν αναφερομαστε στην σημερινη εμφανιση που ειναι η πρωτη μετα τον τραυματισμο του και χρειαζεται κι αυτος προσαρμογη στην Ducati μετα απο ολα του τα χρονια στη Yamaha, αλλά στα καλα και κορυφαία συμβολαια ενος αναβατη που δεν δινει αποτελεσματα. Εδω θα είμαστε, και μακαρι να διαψευστουμε (θα είναι χαρα μας το να δουμε καλη αποδοση απο τον συμπαθη οδηγο).
Για συντομη αναφορα ξεκινησαμε, καπως μακρυγορήσαμε, αλλά ειναι αρχή και παρατηρουμε τον καθε εναν προσεκτικά, για να δουμε και να μετρησουμε αποδοση και πρόοδο οπως θα εξελίσσεται το πρωταθλημα. Και δεν θα περιμενουμε πολυ: Αύριο έρχεται ο πρωτος κανονικος αγώνας του 2024, και μετα την σημερινη «κάλμα» και συλλογη εμπειριων, ίσως δουμε και τα πρωτα πυροτεχνηματα! Δ.Π.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ SPRINT
1 12 89 Jorge MARTIN SPA Prima Pramac Racing DUCATI 20’41.287 171.6
2 9 33 Brad BINDER RSA Red Bull KTM Factory Racing KTM 20’41.835 171.5 0.548
3 7 41 Aleix ESPARGARO SPA Aprilia Racing APRILIA 20’42.016 171.5 0.729
4 6 1 Francesco BAGNAIA ITA Ducati Lenovo Team DUCATI 20’42.912 171.4 1.625
5 5 93 Marc MARQUEZ SPA Gresini Racing MotoGP DUCATI 20’43.159 171.3 1.872
6 4 23 Enea BASTIANINI ITA Ducati Lenovo Team DUCATI 20’43.609 171.3 2.322
7 3 73 Alex MARQUEZ SPA Gresini Racing MotoGP DUCATI 20’44.441 171.1 3.154
8 2 31 Pedro ACOSTA SPA Red Bull GASGAS Tech3 KTM 20’45.718 171.0 4.431
9 1 12 Maverick VIÑALES SPA Aprilia Racing APRILIA 20’48.025 170.7 6.738
10 43 Jack MILLER AUS Red Bull KTM Factory Racing KTM 20’53.957 169.9 12.670
11 72 Marco BEZZECCHI ITA Pertamina Enduro VR46 MotoGP DUCATI 20’54.122 169.8 12.835
12 20 Fabio QUARTARARO FRA Monster Energy Yamaha MotoGP YAMAHA 20’54.150 169.8 12.863
13 88 Miguel OLIVEIRA POR Trackhouse Racing APRILIA 20’54.382 169.8 13.095
14 25 Raul FERNANDEZ SPA Trackhouse Racing APRILIA 20’55.082 169.7 13.795
15 36 Joan MIR SPA Repsol Honda Team HONDA 20’55.383 169.7 14.096
16 5 Johann ZARCO FRA CASTROL Honda LCR HONDA 20’56.127 169.6 14.840
17 42 Alex RINS SPA Monster Energy Yamaha MotoGP YAMAHA 20’56.916 169.5 15.629
18 37 Augusto FERNANDEZ SPA Red Bull GASGAS Tech3 KTM 20’58.998 169.2 17.711
19 30 Takaaki NAKAGAMI JPN IDEMITSU Honda LCR HONDA 21’04.020 168.5 22.733
20 21 Franco MORBIDELLI ITA Prima Pramac Racing DUCATI 21’04.554 168.4 23.267
21 10 Luca MARINI ITA Repsol Honda Team HONDA 21’06.840 168.1 25.553
ΔΕΝ ΤΕΡΜΑΤΙΣΕ
49 Fabio DI GIANNANTONIO ITA Pertamina Enduro VR46 MotoGP DUCATI 3’48.882 169.2 9 laps